بایستگی جرم‌انگاری جرایم بین‌المللی و الگوهای آن

در ابتدای سده بیست‌ویکم، یکی از جستارهای برجسته عدالت کیفری بین‌المللی، جرم‌انگاری جرایم بین‌المللی در نظام عدالت کیفری ملی به‌منظورِ تمهید پیگرد ملی این جرایم است. با از سرگذراندن رفتارهای ددمنشانه غیرقابل تصور سده گذشته، پاسداری از صلح و امنیت و آرامش بین‌المللی یکی از آرمان‌های ارزشمند انسانی انگاشته می‌شود. برای دستیابی به چنین هدفی تاکنون اقدامات گوناگونی از جمله پایه‌گذاری دادگاه‌های ویژه و دیوان کیفری بین‌المللی به‌منظورِ پیگرد و مجازات جرایم بین‌المللی و پایان بخشیدن به مصونیت آنها، به انجام رسیده است. در این راستا، به سبب پاسداشت حق حاکمیت کشورها، همواره رسیدگی به چنین جرایمی به‌دست خود کشورها در اولویت قرار داشته و از این رو کشورها باید خود را برای پیگرد این جرایم آماده سازند. به این ترتیب، جرم‌انگاری جرایم بین‌المللی در حقوق کیفری داخلی ابزار بایسته برای آمادگی جهتِ رسیدگی به آن جرایم است. این بایستگی ناشی از عوامل گوناگونی بوده که به نظر می‌رسد برآورده کردن عدالت کیفری بین‌المللی از جمله مهم‌ترینِ آنهاست که به موجب آن، این بایستگی در حقوق کیفری ملی توجیه می‌شود. وانگهی، بدین منظور، الگوهای گوناگونی وجود دارد که در میان آنها مناسب‌ترین الگو، نگارش و برنهادن مقررات مستقل در حقوق کیفری داخلی است، زیرا بدین سان، جرایم و کیفرها پیرو اصل قانونی بودن به روشنی و بدون ابهام تعریف می‌گردند.