مکتب نیوهیون در حقوق بین‌الملل: بازخوانی رابطه قدرت و حقوق بین‌الملل

امروزه شاکله جامعه بین‌المللی، بیش از آنکه صرفاً اجتماع دولت‌ها باشد، جامعه مشترکات بین‌المللی است. در چنین جامعه‌ای هم نهادها و رویه‌ها و ساختارهای بین‌المللی و هم مبنای تعهد و التزام دولت‌ها به اصول و قواعد حقوق بین‌الملل، طبعاً بازتعریف می‌شود. اما مفهوم جامعه مشترکات بین‌المللی در لسان مکاتب حقوقی مختلف با برداشت‌ها و بازتاب‌های متفاوتی مواجه بوده است. در این میان، مکتب آمریکایی نیوهیون با نقد مفهوم قدرت ناب به‌عنوان هسته سخت حقوق بین‌الملل و نقش آن در ساختن هنجارها و اصول بنیادی حقوق و روابط بین‌الملل، بر منطق جدید قدرت تاکید می‌کند و حقوق را برآیند تضارب قدرت‌های جهانی در فرآیند رویه‌های دولت‌ها و بازیگران غیردولتی می‌داند و بدین‌سان جامعه مشترکات بین‌‌المللی را جایگزین مفهوم سنتی قدرت می‌سازد. گرچه این رویکرد، گامی به پیش است اما دقت در آموزه‌های این مکتب نشان می‌دهد که بن‌مایه آن همان راهبرد رئالیسم سیاسی است، منتهی با روایتی متفاوت از قدرت که درنهایت به صیانت از منافع ملی ابرقدرت‌ها ازجمله آمریکا منجر می‌شود. در این مقاله، به تبیین و تحلیل عناصر فکری مکتب نیوهیون و نقد آنها می‌پردازیم و نشان خواهیم داد که رویکرد این مکتب به قدرت چگونه درنهایت منجر به نابرابری در عرصه قاعده‌سازی بین‌المللی میان دولت‌ها گشته و با مقتضیات حقوق بین‌الملل ناسازگار است