راهبردهای اخلاقی در مواجهه با فضای سایبری: تعامل نسبیت‌گروی فرهنگی با نسبیت‌گروی اخلاقی در عصر اطلاعات

نسبیت فرهنگی یکی از استدلال‌های مشهور کسانی است که به نسبیت‌گروی اخلاقی معتقدند. به‌نظر این عده، باورهای متفاوت اخلاقی در میان فرهنگ‌های مختلف نشان می‌دهد که مطلق‌گروی اخلاقی پشتوانه‌ای ندارد و بنابراین نمی‌توان به منشا واحد مانند عقل یا فطرت برای داوری‌های اخلاقی مشترک فکر کرد. از طرف دیگر، مطلق‌گروی اخلاقی معتقد است که قواعد اخلاقی جهان‌شمول هستند و نقطه مقابل نسبیت‌گروی اخلاقی محسوب می‌شود. در این مقاله استدلال خواهیم کرد که رویارویی این دو نظریه قبل و بعد از پیدایش عصر اطلاعات و فضای سایبری، مرزبندی‌های متفاوتی خواهند داشت و دستاوردهای اخلاقی و فرهنگی قبلی دچار تزلزل خواهند شد. ما در این نوشته توضیح می‌دهیم که بدون در نظر گرفتن عصر اطلاعات، نسبیت‌گروی فرهنگی ضرورتاً به نسبیت‌گروی اخلاقی نمی‌انجامد و یا به تعبیر بهتر، نسبیت‌گروی فرهنگی با مطلق‌گرایی اخلاقی قابل‌جمع است. سپس توضیح خواهیم داد که با لحاظ‌کردن شرایط ارتباطی عصر اطلاعات و فضای سایبری، نسبیت‌گروی فرهنگی با نسبیت‌گرایی اخلاقی بیشتر قابل‌جمع است. به همین دلیل نشان خواهیم داد که فضای سایبری در آفرینش ارزش‏ها و پدیده‌های نوین فرهنگی و اخلاقی ابتکار عمل را به‌دست گرفته و گونه‌ای جدید از تعامل بین اخلاق و فرهنگ را رقم خواهد زد که ما آن را تحت یک نظریه جدید، «نسبیت‌گرایی فرهنگی و اخلاقی سایبری» می‌نامیم.