جامعه‌پذیری سیاسی بستری برای بازاریابی سیاسی رابطه‌مند

ظهور نظریه بازاریابی سیاسی را می‌توان نتیجه ترکیب دو دانش بازاریابی و سیاست دانست. بر این ‌اساس، هرگونه تغییر یا بهبود در مفاهیم بنیادین علوم بازاریابی و سیاست باید در دانش بازاریابی سیاسی نیز نمود یابد. یکی از چالش‌های اصلی بازاریابی در سال‌های اخیر، برقراری ارتباط بلندمدت با مشتریان و وفادارکردن آنها است. در ادبیات بازاریابی در این زمینه مطالعات زیاد صورت گرفته، اما تاکنون کمتر پژوهشی به این موضوع پرداخته است که چگونه یک حزب یا جریان سیاسی می‌تواند با برقراری ارتباط بلندمدت با شهروندان و وفادارکردن آنها زمینه حضور پررنگ و مستمر خود در عرصه سیاست را تضمین کند؟ از این‌رو، هدف این پژوهش ارائه مدل بازاریابی سیاسی رابطه‌مند برای برقراری ارتباط بلندمدت مبتنی بر اعتماد و تعهد متقابل با شهروندان (رای‌دهندگان) است. روش پژوهش تحلیل محتوای مستندات علمی ‌دو حوزه علمی ‌بازاریابی و سیاست است و دیدگاه ما به بازاریابی سیاسی در این پژوهش، فرایندی است. در ابتدا مدل‌های بازاریابی سیاسی کنونی مورد بررسی و نقد قرار گرفت تا در مدل ارائه‌شده نقاط ضعف پوشش یابد. سپس بر اساس تعریف جدید بازاریابی فرایند خلق ارزش وارد مدل شد و درنهایت، فرایند جامعه‌پذیری سیاسی با هدف ایجاد یک فرهنگ سیاسی مشترک و مبنایی برای تعریف ارزش زیربنای مدل قرار گرفت. مدل بازاریابی سیاسی رابطه‌مند با ایجاد تعهد و اعتماد متقابل بین سازمان سیاسی و رای‌دهندگان باعث کاهش خطر رای‌ دادن، تسهیل فرایند تصمیم‌گیری رای‌دهندگان و وفاداری آنان می‌شود.