تبیین جنگ عراق علیه ایران: تاملی بر نقش علّی مبارزه برای شناسایی

گزاره خواست و تلاش عراق با رهبری صدام‌حسین برای کسب هژمونی منطقه‌ای و رهبری جهان عرب به‌عنوان یکی از علل تهاجم عراق به ایران در بیشتر تحقیقات صورت گرفته درباره علل جنگ ایران و عراق مطرح شده است. این گزاره به‌شکلی که در تحقیقات جنگ ایران و عراق بیان می‌شود، دچار ابهام است. به‌عبارت دیگر، رابطه صریح و منطقی بین خواست عراق برای تحقق رهبری در منطقه خلیج‌فارس و جهان عرب و جنگ برقرار نمی‌شود. چرا عراق راه‌های دیگری، به‌جز جنگ‌افروزی را برای تحقق برتری خود در منطقه و جهان عرب انتخاب نکرد؟ آیا تحقق رهبری صدام در جهان عرب از راه مسالمت‌آمیز امکان‌پذیر نبود؟ چارچوب تحلیلی مبارزه برای شناسایی به‌خوبی می‌تواند به چنین پرسش‌هایی پاسخ دهد و گزاره خواست عراق برای برتری در منطقه و جهان عرب را از ابهام کنونی خارج کند. مقاله حاضر تلاش کرده است با استفاده از چارچوب تحلیلی مبارزه برای شناسایی به شناخت بهتری از تهاجم عراق به ایران دست یابد. کشورها برای شناسایی‌شدن حق حیات در عرصه بین‌المللی (شناسایی حداقلی) و لایه‌های مختلف هویتی خود ازجمله منزلت (شناسایی حداکثری) تلاش و مبارزه می‌کنند. بنابراین در نوشتار حاضر توضیح داده می‌شود که چگونه مبارزه و تلاش عراق برای شناسایی‌شدن منزلت مورد نظر خود؛ یعنی منزلت قدرت برتر در منطقه خلیج‌فارس و جهان عرب، وضعیت خشونت‌باری به‌خود گرفت و شرایط منجر به جنگ را ایجاد کرد.