هویت، سیاست و زیست‌جهان

هویت از غامض‌ترین و مهم‌ترین مباحث در حوزه زندگی انسانی است. هویت به‌مثابه درک آدمی از خویش، از سویه‌ها و رویکردهای مختلفی مورد بررسی و مداقه قرار گرفته است. از یکسو هویت به‌مثابه درک آدمی از خویشتن در رویکردهای ذات‌گرا، هویت معادل با یک ذات و یک جوهر است، از سوی دیگر برخی با رد رویکرد‌های ذات‌گرا، با تاکید بر غیرذاتی و در نتیجه بی‌بنیانی هویت، آن را یک پدیده برساخته تعبیر کرده و هویت را صرفاً حاصل بازی قدرت و میدان‌های گفتمانی تعبیر می‌کنند. در این مقاله از رویکرد دیگری به هویت سخن خواهیم گفت که تحت تاثیر آرا ویتگنشتاین و هوسرل در باره شکل زندگی و زیست جهان، درکی دگرگون از هویت ارایه می‌کند. درکی که در عین آنکه ذات‌گرایی را نقد می‌کند، اما هویت را یک امر بی‌بنیان و نتیجه قدرت و گفتمان در نظر نمی‌گیرد و برای آن نوعی از اصالت و بنیان قایل می‌شود. در ادامه و به صورت کوتاه به تبعات انتقال این بحث از مباحث نظری به کاربست آن در مورد ایران و هویت ایرانی خواهیم پرداخت