بررسی عوامل شکل‌دهنده به سیاست هسته‌ای دولت اعتدال براساس نظریه پیوستگی جیمز روزنا

هدف اصلی این پژوهش بررسی مهم‌ترین عوامل شکل‌دهنده به سیاست هسته‌ای دولت اعتدال، براساس نظریه پیوستگی جیمز روزنا است. وی که در مدل‌های نظری تجزیه و تحلیل سیاست خارجی نماینده تلفیق دو سطح تحلیل خرد و کلان به شمار می‌رود، بر این باور است که در بررسی و تحلیل سیاست خارجی هر کشوری بایستی به پنج دسته متغیرهای اصلی فرد، نقش، حکومت، جامعه و در نهایت نظام بین‌الملل توجه شود. در همین راستا ما ابتدا در مبحث اول این مقاله به بررسی اجمالی رهیافت‌های خرد و کلان در تجزیه و تحلیل سیاست خارجی دولت‌ها خواهیم پرداخت، سپس در مبحث دوم به ارایه چهارچوب نظری بحث یعنی مدل پیوستگی روزنا می‌پردازیم، سپس در مبحث پایانی این مقاله به بررسی سیاست هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران در دوران دولت اعتدال (ریاست‌جمهوی آقای روحانی) خواهیم پرداخت. در این مبحث به تفصیل اشاره خواهیم کرد که در راستای فهم کامل این سیاست هسته‌ای بایستی به نقش افراد تصمیم گیرنده و باورهای ذهنی آنها (برداشت‌های آقای روحانی، ظریف و تیم مذاکره کننده)، نقشی که آنها ایفا می‌کنند (نقش ریاست جمهوری، وزیرامورخارجه و...) نوع نظام سیاسی و برداشت از نقش آن (نظام جمهوری اسلامی با تاکید بر عنصر اسلامیت) جامعه (نقش افکار عمومی و جهت‌گیری‌های ارزشی عمده) و در نهایت متغیرهای محیطی در عرصه نظام بین‌الملل بسیار مهم است. این پژوهش یک پژوهش تحلیلی توصیفی بوده و روش گردآوری اطلاعات در آن از طریق استفاده از منابع کتابخانه‌ای و مجازی است.