ارزیابی عملکرد مجالس شورای اسلامی ‌در نظام جمهوری اسلامی‌ایران (مورد مطالعه: مجلس سوم تا هشتم)

عملکرد و جایگاه حقوقی و تقنینی پارلمان در نظام‌های مردم‌سالار از یک سو و روابط قوای مقننه و مجریه در این نظام‌ها از سوی دیگر، نقش مهمی‌ در فرایند خط‌مشی‌گذاری عمومی‌ و نیز کیفیت پاسخ‌گویی دستگاه بوروکراسی به منتخبین سیاسی و نمایندگان مردم ایفا می‌کند. هدف این پژوهش مطالعه جایگاه مجلس شورای اسلامی‌ در نظام سیاسی جمهوری اسلامی‌ و مقایسه این نظام با نظام‌های متداول ریاستی در مقطع زمانی 1390-1368می‌باشد. در این تحقیق پنج متغیر ترکیب احزاب سیاسی، عملکرد تقنینی مجلس شورای اسلامی، استقلال مجلس در قانون‌گذاری، عملکرد نظارتی مجلس و رابطه مجلس با دیگر نهادهای حاکمیتی بررسی و با استفاده از داده‌های آرشیوی و با استراتژی تحقیق کیفی مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که از سال 1368 و به دنبال بازنگری در قانون اساسی، جایگاه و تاثیرگذاری مجلس شورای اسلامی ‌به‌عنوان یک قوه مستقل رو به تنزل نهاده و نظام سیاسی ایران به یک نظام ریاستی گرایش بیشتری داشته است.