سنجش مسیولیت نهادهای فعال در حوزه نانوتکنولوژی ایران در ایفای کارکردهای حکمرانی

نوظهور دارد. حکمرانی نانوتکنولوژی در کنار کارکرد توسعه اقتصادی و تکنولوژیک، بر توسعه همه‌جانبه و مسیولانه این فناوری به نحوی تاکید می‌کند که دو کارکرد دیگر را نیز شامل شود. یکی از این کارکردها، توجه به رگولاتوری و استانداردهای به کارگیری نانو مواد و تکنولوژی‌های نانومحور است. کارکرد سوم، ضرورت آگاهی‌دهی به مردم و فراهم کردن بسترهای مشارکت‌های اجتماعی در صورت‌بندی سیاست‌ها و سیاست‌گذاری‌های این حوزه می‌باشد. این پژوهش قصد دارد با استفاده از ابزار پرسشنامه و با سنجش نظرات نهادهای فعال در حوزه نانوتکنولوژی ایران، اِدراک آنها را از میزان مسیولیت خود در ایفای کارکردهای سه‌گانه حکمرانی نانوتکنولوژی مورد بررسی قرار دهد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد اِجماع نسبی در میان نهاد‌ها در خصوص ایفای مسیولیت‌های مربوط به حکمرانی نانوتکنولوژی وجود دارد. همچنین به ترتیب نهاد‌های سیاست‌گذار، شرکت‌های تولید محصولات نانو و نهادهای رگولاتوری بیشترین مسیولیت را در ایفای کارکردهای حکمرانی نانوتکنولوژی در ایران دارا می‌باشند. نتایج بیانگر آن است که اِدراک «مسیولیت زیاد حکومت» در میان نهادهای فعال حوزه نانوتکنولوژی ایران وجود دارد و این نهاد‌ها انتظارات زیادی از حکومت در ایفای کارکردهای حکمرانی نانوتکنولوژی دارند.