جریانشناسی نیروهای سیاسی در بین سال های 1357-1362
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
خواجه‌سروی غلامرضا ,شارعی محمدمحسن
|
|
منبع
|
راهبرد - 1393 - دوره : 23 - شماره : 73 - صفحه:195 -215
|
|
چکیده
|
جریانشناسی سیاسی نیروهای سیاسی از عوامل تعیین‌کننده در علم سیاست است، نشناختن این جریانها باعث می‌شود تا شکاف‌هایی میان گروه‌ها و تفاوت‌ها درک نشود. این مقاله در نظر دارد تا براساس عوامل گوناگون، منازعه و رقابت میان جریانهای سیاسی سال‌های نخستین انقلاب اسلامی را بررسی و تحلیل کند. در واقع باید گفت که جریانهای سیاسی از طریق سازمان‌های سیاسی گوناگون خود مهم‌ترین عامل برای هر تغییراتی در سیاست هستند و تا زمانی که از جریانهای سیاسی و سازمان‌های آنها شناخت دقیقی نداشته باشیم، نمی‌توانیم به عمق تغییرات سیاسی در کشورها پی ببریم. این مقاله در نظر دارد با پشتیبانی چارچوب مفهومی منازعه و رقابت و با روش جریانشناسی ابعاد پنهان سیاست سال‌های نخست انقلاب اسلامی را تبیین و مجادلات جریانها و گروه‌های سیاسی را تشریح کند. در این مقاله تلاش می‌کنیم تا هر پنج جریان سیاسی اصلی بین سال‌های 1357-1362 را نشان و منازعات حاکم در میان آنها را شرح دهیم.
|
|
کلیدواژه
|
اسلام‌گرایان انقلابی ,انقلاب اسلامی ,جمهوری اسلامی ,لیبرال‌ها
|
|
آدرس
|
دانشگاه علامه طباطبایی, ایران, دانشگاه علامه طباطبایی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|