تبیین مفهوم اپوخه در پژوهش‌های پدیدارشناختی و کاربرد آن در حوزه کارآفرینی

مزیت‌های روش تحقیق پدیدارشناسانه، برای پژوهشگران، فرصتی فراهم می‌سازد تا بتوانند نظریه‌‌های پرمحتوایی را ارایه نمایند. مرکز ثقل پژوهش‌های پدیدارشناسانه مفهوم اپوخه است. اگرچه اپوخه به طور فزاینده‌ای در پژوهش‌های کیفی مطرح شده، اما به نظر می‌رسد عمدتاً به عنوان روشی سطحی یا مبهم به‌کار رفته است. اپوخه روش مورد استفاده در پژوهش‌های کیفی است که برای کاهش اثرات بالقوه مضر پیش‌فرض‌هایی به کار می‌رود که ممکن است روند پژوهش را نامعتبر سازند. بنابراین از جمله مهم‌ترین مواردی که در طراحی یک پژوهش پدیدارشناسانه باید مورد توجه قرار گیرند، می‌توان به چگونگی طراحی اپوخه، اشاره نمود. هدف این مقاله، تاملی بر مفهوم اپوخه، چیستی و شیوه به کارگیری آن در پژوهش‌های کیفی است. در این راستا ابتدا مروری در باب معنای اپوخه صورت می‌گیرد و سپس در قالب دو بخش مجزا به شیوه طراحی استراتژی و عملیات اپوخه به شکل تفصیلی پرداخته خواهد شد. با توجه به اینکه پژوهشگر باید متناسب با پژوهش خویش به طراحی شیوه‌ اپوخه بپردازد و هیچ‌گونه استاندارد مشخصی در این خصوص وجود ندارد، برای آشنایی بیشتر علاقه‌مندان، در بخش انتهایی مقاله یک نمونه عملی از کاربرد اپوخه در طراحی پژوهش‌های پدیدارشناختی حوزه کارآفرینی به طور گام به گام مورد بررسی قرار گرفته است. انتظار می‌رود خوانندگان این مقاله با مفهوم اپوخه و شیوه‌ کاربست عملی آن در پژوهش‌های پدیدارشناختی بیش از پیش آشنا شوند.