عقلانیت و سیاست‌گذاری خارجی

سیاست‌گذاری خارجی یکی از حوزه‌های مهم سیاست‌گذاری عمومی است. سیاست‌گذاری خارجی مفهومی «وابسته» و تحت تاثیر عوامل مختلفی می‌باشد. این مقاله به تبیین «عقلانیت» به عنوان یکی از تعیین‌کننده‌ترین عوامل موثر با سیاست‌گذاری خارجی می‌پردازد. از آنجا که مسیولیت سیاست‌گذاری خارجی با نخبگان سیاسی جامعه است، کیفیت عقلانیت آنها به سیاست‌گذاری‌های خارجی گوناگونی منجر می‌شود که دارای نتایج و سرنوشت‌های مختلف استراتژیک برای جوامع مربوطه است. تبیین وضعیت سیاست‌گذاری خارجی در دو کشور شوروی سابق و چین که رهبران آنها دارای کیفیت‌های مختلف عقلانیت هستند، موجب سرنوشت‌های مختلفی برای آن کشورها شده است. نتایج سیاست‌گذاری خارجی در کشور اتحاد شوروی سابق به فروپاشی آن و در دیگری به افزایش قدرت ملی منجر شده است که رمز این تمایز را باید در عقلانیت نخبگان سیاسی آن کشورها جستجو کرد. این امر بیش از پیش ما را به اهمیت کیفیت سیاست‌گذاری خارجی در افزایش قدرت ملی و یا ایجاد ضعف‌ها و کاستی‌های ساختاری و کاهش مشروعیت سیاسی رهنمون می‌سازد.