واکاوی ادله ناظر بر مرجعیت زنان در فقه امامیه

مسیله‎ حضور یا عدم حضور بانوان در فعالیت‎های سیاسی و اجتماعی از مسایل مناقشه‌برانگیزی است که از دیرباز محل بحث بوده است. یکی از این فعالیت‎ها، حق تصدی مرجعیت تقلید توسط زنان است. در فقه امامیه در مورد مرجعیت زنان دو دیدگاه وجود دارد: گروهی مرد بودن را از شرایط مرجع تقلید می‎دانند، در مقابل طیف دیگر معتقدند که مرد بودن از شرایط مرجعیت نیست و در این خصوص زن و مرد مساوی هستند. این پژوهش بر آن است که با ذکر مهم‌ترین ادله‎ قایلین به عدم جواز مرجعیت زنان، به وجوه ناتمام بودن این ادله اشاره کند و نشان دهد دلیل قاطع و خدشه‎ناپذیری بر عدم مشروعیت تصدی مرجعیت از جانب زن، در دست نیست. در مقابل با تحلیل ادله‎ قایلین به عدم شرطیت جنسیت در مرجع تقلید به این نتیجه می‎رسد که زنان نیز می‎توانند همچون مردان متصدی منصب مرجعیت تقلید شوند.