رابطه شبکههای اجتماعی و مشارکت سیاسی در میان دانشجویان دانشگاه اصفهان

توسعه سیاسی، به مفهوم گسترش و تعمیق مشارکت آحاد مردم در سرنوشت واحدهای سیاسی، با وجود تنوع و تکثر شیوههای اجرایی آن، از اهداف مشترک تمامی دیدگاههای توسعهای است. انتخابات به عنوان بارزترین شیوه و تجلی این مشارکت، همواره مورد اهتمام نظریهپردازان علوم اجتماعی و سیاسی و نیز به طریق اولی سیاستورزان بوده است. از جمله پرسشهای مهم برای هر دو گروه یادشده، تبیین رفتار انتخاباتی مردم و گروههای اجتماعی است. در جمهوری اسلامی ایران نیز مطالعه رفتار انتخاباتی، به‌ویژه در دهه اخیر، به‌طور جدی در دستور کار پژوهشگران حوزههای مربوطه قرار داشته است. پرسش اصلی مقاله این است که رفتار انتخاباتی دانشجویان، به عنوان یکی از شاخصهای اصلی توسعه سیاسی، بر اساس چه معیارها و ملاکهایی صورت میگیرد و ایفای نقش شبکههای اجتماعی در تعیین و جهت‌دهی به این ملاکها چگونه است؟ هدف از نگارش این مقاله، بررسی رابطه میان شبکههای اجتماعی و رفتار انتخاباتی در میان دانشجویان دانشگاه اصفهان میباشد. با تقسیم شبکههای اجتماعی به سه بعد شبکههای عمودی، افقی و کیفیات شبکههای اجتماعی، به همراه در نظرگرفتن چهار وجه از مشارکت سیاسی یعنی ابعاد ذهنی، رسمی، غیر رسمی و عینی مشاهده میشود که شبکههای افقی بیشترین تاثیر و کیفیات شبکههای اجتماعی کمترین تاثیر را بر روی مشارکت سیاسی دانشجویان داشته‌اند.