تبیین چارچوب کارکردی سیمای جمهوری اسلامی ایران جهت توسعه قابلیت‌های انسانی

هدف اصلی این پژوهش تبیین کارکردهای رسانه همگانی سیمای جمهوری اسلامی ایران جهت توسعه قابلیت‎‌های انسانی است. این پژوهش از نوع کیفی و با استفاده از روش مفهوم‎‌سازی بنیادی (داده‌بنیاد) انجام گرفته است. در این پژوهش با استفاده از روش نمونه‎‌گیری هدفمند و تکنیک گلوله برفی تعداد پانزده نفر از اعضای هییت علمی رشته‎‌های مدیریت، علوم تربیتی، جامعه‎‌شناسی، اقتصاد توسعه، ارتباطات و افراد دارای تجربه کاری در حوزه سیمای ج.ا.ایران مورد مصاحبه‎‌های عمیق نیمه‎‌ساختاریافته قرار گرفتند و سپس داده‎‌های حاصل از طریق کدگذاری باز، محوری و انتخابی مورد تعبیر و تفسیر قرار گرفت. یافته‎‌های پژوهش نشان می‎‌دهد که این رسانه، سه کارکرد اصلی جهت توسعه قابلیت‎‌های انسانی ایفا می‎‌نماید. اولین کارکرد این رسانه که در این پژوهش شناسایی شده، عبارت است از فراهم‎‌سازی عوامل میانجی توسعه قابلیت‎‌های انسانی که از طریق آگاه‎‌سازی، ایجاد انگیزه، توانمندسازی و هدایت اختیار مثبت در انسان صورت می‎‌گیرد. دومین کارکرد این رسانه، فراهم‎‌سازی آزادی‎‌های فرصت در ابعاد فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، قانونی، زیست‌محیطی، اطلاعاتی و حمایتی است که زمینه و بستر توسعه قابلیت‎‌های انسانی محسوب می‎‌شوند. در نهایت به‎‌کارگیری استراتژی تغییر نیز که مبتنی بر پیش‎‌فرض انسان فعال به عنوان یک ظرفیت بالقوه است، سومین کارکرد این رسانه است که در این پژوهش مورد شناسایی قرار گرفته است.