نقش حکمرانی خوب و اقتصاد مقاومتی در توسعه شهری

امروزه اقتصاد شهری اهمیت فراوانی دارد، به صورتی که هر شهر و جغرافیایی باید مبتنی بر فرصت‌ها و نقاط قوتش دارای یک برنامه راهبردی باشد تا بر اساس آن مزیت، در مسیر بازآفرینی شهری قرار گیرد. در این مقاله حکمرانی خوب به همراه اقتصاد مقاومتی به‌عنوان برنامه های راهبردی برای توسعه شهری در نظر گرفته‌ شده است. بدین ترتیب این مطالعه با رویکرد تحلیل توصیفی، ابتدا با استفاده از تکنیک‌های کمی و کیفی و بر اساس مبانی نظری و مطالعات پیشین، مدل مطالعه مبنی بر تاثیر حکمرانی خوب بر رابطه بین سرمایه اجتماعی و اقتصاد مقاومتی با مدیریت و توسعه شهری مدل سازی شده و سپس با کمک روش معادلات ساختاری و نرم‌افزار smartpls به بررسی روابط بین متغیرها پرداخته است. برای گردآوری داده‌های لازم از پرسشنامه و برای تعیین روایی و پایایی آن از پیش آزمون استفاده‌ شده است. برای سنجش روایی از روش روایی همگرایی با استفاده از شاخص میانگین واریانس استخراج ‌شده (ave) و برای تعیین پایایی از روش پایایی ترکیبی (cr) استفاده‌ شده است. نتایج مطالعه نشان می‌دهد که سرمایه اجتماعی بر اقتصاد مقاومتی با ضریب 0/579، بر مدیریت شهری با ضریب 0/440 و بر توسعه شهری با ضریب 0/421 تاثیر مثبت و معنی‌داری دارد. مدیریت شهری بر توسعه شهری با ضریب 0/705 تاثیر مثبت و معنی داری دارد، همچنین اقتصاد مقاومتی بر مدیریت شهری با ضریب 0/546 و بر توسعه شهری با ضریب 0/511 تاثیر مثبت و معنی‌داری دارد. همچنین نتایج تحلیل با در نظر گرفتن حکمرانی خوب به‌عنوان متغیر تعدیل‌گر نشان می‌دهد که مقدار تاثیر سرمایه اجتماعی بر مدیریت شهری برابر 0/631 و بر توسعه شهری برابر 0/629 و مقدار تاثیر اقتصاد مقاومتی بر مدیریت شهری برابر 0/645 و بر توسعه شهری برابر 0/679 است