تاثیر لتروزل بر کیفیت و باروری اسپرم‌ منجمد - ذوب‌ شده در خروس ‌های مادر گوشتی

در این پژوهش تاثیر تجویز خوراکی لتروزل بر غلظت تستوسترون پلاسما و کیفیت و باروری اسپرم خروس های مادر گوشتی پس از انجمادیخ گشایی بررسی شد. بیست قطعه خروس سویۀ راس 308 با سن 50 هفته به‌صورت تصادفی به چهار گروه پنج تایی در پن های انفرادی تقسیم و سطوح 0 (کنترل)، 5/0(l0.5)، 1 (l1)، 5/1 (l1.5) میلی گرم لتروزل به ازای هر پرنده در روز دریافت کردند. اسپرم گیری و گرد آوری نمونۀ خون برای اندازه گیری تستوسترون به‌صورت هفتگی و به ترتیب به مدت هفت و شش هفته انجام گرفت. در نمونه های مربوط به چهار هفته اول، فراسنجه های جنبایی کل و پیش رونده، زنده مانی و فعالیت غشای پلاسمایی پیش از انجماد و فراسنجه های یادشده و درصد اسپرم های نابهنجار پس از انجمادیخ گشایی بررسی شد و نمونه های سه هفتۀ بعدی پس از انجمادیخ گشایی برای ارزیابی نفوذ اسپرم و نرخ باروری استفاده شد. بنا بر نتایج، جنبایی کل و پیش رونده و زندمانی پیش و پس از انجمادیخ گشایی در گروه های تغذیه‌شده با لتروزل نسبت به گروه شاهد به‌طور معنی داری بالاتر بود. همچنین فعالیت غشای پلاسمایی پیش و پس از انجمادیخ گشایی و میزان نفوذ و باروری در گروه های l0.5 و l1  نسبت به گروه شاهد به‌طور معنی داری بهبود یافت اما تستوسترون در گروه l1.5 نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری داشت. با وجود مشاهدۀ تاثیر منفی در سطح 5/1 میلی‌گرم لتروزل، به نظر می رسد سطوح 5/0میلی گرم لتروزل برای هر پرنده در روز برای بهبود قابلیت انجماد اسپرم خروس قابل استفاده بوده، اما برای تایید نتایج این پژوهش، نیاز به بررسی‌ های بیشتری است.