تاثیر تعادل آنیون - کاتیون جیره در دوره آغازین بر عملکرد، ریخت‌شناسی روده باریک، سطح الکترولیت‌های سرم و کانی شدن استخوان درشت‌نی جوجه‌های گوشتی

این آزمایش به‌منظور تعیین میزان تاثیر سطوح مختلف تعادل آنیون- کاتیون جیره در مرحله آغازین (1 تا 10 روزگی) بر عملکرد جوجه‌های گوشتی، میزان کانی شدن استخوان درشت نی، الکترولیت‌های سرم، ویژگی‌های لاشه و ریخت‌شناسی روده باریک انجام گرفت. در این آزمایش از 280 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کامل تصادفی استفاده شد. گروه­های آزمایشی عبارت از پنج سطح مختلف تعادل آنیون- کاتیون جیره (150، 200، 250، 300 و 350 میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم) در چهار تکرار و هر تکرار شامل چهارده قطعه جوجه بودند. نتایج نشان داد که تغذیه با استفاده از جیره‌ دارای تعادل آنیون-کاتیون 350 میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم، موجب کاهش وزن زنده و میانگین افزایش وزن در دوره های آغازین و رشد، کاهش مصرف خوراک و افزایش ضریب تبدیل خوراک در دوره آغازین شد. تعادل آنیون-کاتیون جیره بدون تاثیر معنی‌داری روی الکترولیت های سرم، وزن نسبی اجزاء لاشه و ریخت‌شناسی روده بود. کاهش سطح آنیون-کاتیون جیره به کمتر از 300 میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم، بدون تاثیر بر خاکستر استخوان، موجب کاهش معنی دار (05/0>p) فسفر و کلسیم درشت نی به ترتیب در سنین 21 و 42 روزگی شد. به‌طورکلی نتایج بیانگر اهمیت تامین سطح مناسب تعادل آنیون- کاتیون جیره در مرحله آغازین (200 تا 300 میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم جیره) برای دستیابی به عملکرد بهینه در جوجه های گوشتی است.