تاثیر شاخص دما-رطوبت در دو فصل تابستان و زمستان بر عملکرد برخی از ویژگی‌های تولیدمثلی گاوهای شیردۀ پرتولید

هدف از این پژوهش بررسی فراسنجه‌های مرتبط با عملکرد تولیدمثلی و تغییرپذیری غلظت پروژسترون خون گاوهای شیردۀ پرتولید (2 ±39 کیلوگرم در روز) پس از تلقیح مصنوعی، در دو فصل تابستان و زمستان بود. برای این منظور 270 راس گاوشیری هلشتاین در سه گاوداری بزرگ انتخاب شدند. خون گیری از گاوها در روز تلقیح مصنوعی و به فاصلۀ هفت، ده و چهارده روز پس از تلقیح مصنوعی انجام شد. شاخص دما رطوبت بر پایۀ یکی از شاخص‌های استاندارد پیشنهادی محاسبه شد (dikmen >amp; hansen, 2009). نتایج نشان داد، بیشترین شاخص دمارطوبت (thi) در فصل تابستان و زمستان به ترتیب 35/77 و 47/57 بود. نرخ آبستنی در گاوهای تلقیح‌شده در فصل زمستان به‌طور معنی داری (01/0>p) بیشتر از گاوهای تلقیح‌شده در فصل تابستان بود و اثر شکم زایش بر نرخ آبستنی در هر دو فصل معنی دار (01/0>p) شد. روزهای باز (18/101 در مقابل 70/165) و شمار تلقیح به ازای هر آبستنی (05/2 در مقابل 48/3) در گاوهای تلقیح‌شده در زمستان نسبت به گاوهای تلقیح‌شده در تابستان به‌طور معنی داری کمتر (01/0>p) بود. غلظت پروژسترون سرم خون گاوهای تلقیح‌شده در فصل زمستان، در روز چهاردهم پس از تلقیح به‌طور معنی داری (01/0> p) بیشتر از گاوهای تلقیح‌شده در فصل تابستان بود. نتیجه گرفته شد که تنش گرمایی تابستان در منطقۀ مرکزی ایران عملکرد تولیدمثلی گاوهای شیرده را به‌طور معنی داری تحت تاثیر قرار می دهد.