تاثیر منابع مختلف زیست‌یاری بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی بزغاله های بومی

در این پژوهش به منظور بررسی تاثیر منابع مختلف ریزاندامگان سلامت‌بخش (probiotics) یا زیست‌یار بر عملکرد پروار و برخی فراسنجه های خونی بزغاله های بومی در حال رشد، از 24 راس بزغالۀ بومی با میانگین وزنی 6/0±19 کیلوگرم و سن 10±120 روز در قالب یک طرح کامل تصادفی با چهار تیمار و شش تکرار استفاده شد. بزغاله ها پس از طی دو هفته دورۀ عادت‌پذیری به جایگاه های انفرادی و جیرۀ پایه، به مدت 74 روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. تیمارها شامل: 1 گروه شاهد تغذیه‌شده با جیرۀ پایه بدون مادۀ افزودنی، 2 گروه تغذیه‌شده با جیرۀ پایه و 1 گرم در روز زیست‌یار با نام تجاری پروتکسین، 3 گروه تغذیه‌شده با جیرۀ پایه و دو گرم مخمر با نام تجاری لووسل اس سی2 و 4 گروه تغذیه‌شده با جیرۀ پایه و ترکیب 1 گرم مخمر لووسل اس سی2 و 5/0 گرم پروتکسین. نمونه گیری از خوراک مصرفی و خون برای تعیین برخی فراسنجه ها انجام شد. خوراک مصرفی و تغییرپذیری وزن به‌صورت روزانه محاسبه شد. نتایج نشان داد که مصرف زیست ‌یارها تاثیر معنی داری بر افزایش وزن روزانه و وزن نهایی، ضریب تبدیل غذایی و همچنین نیتروژن اوره ای، پروتئین کل و گلوبولین خون نسبت به گروه شاهد نداشت (05/0< p). تیمار دریافت‌کنندۀ پروتکسین (تیمار 2) بیشترین غلظت گلوکز، آلبومین، تری گلیسیرید و کلسترول نسبت به دیگر تیمارها را داشت (05/0>p).