اثر مدیریت تغذیه بر عملکرد رشد و پروار و تحلیل هزینه فایده آن در بره های لری بختیاری

به منظور بررسی تاثیر دو نوع مدیریت تغذیه، با اعمال محدودیت خوراک و تغذیه جبرانی بر عملکرد رشد و پروار، خوراک مصرفی و تحلیل هزینه و فایده بره‌های پروار از تعداد 42 راس بره نر لری بختیاری بعد از شیرگیری و در دو مرحله استفاده شد. در دوره محدودیت خوراک حیوانات تیمار شاهد به وسیله علوفه و کنسانتره و حیوانات گروه آزمایشی فقط با علوفه تغذیه شدند. در دوره رشد جبرانی بره‌های ناشی از تیمار محدودیت خوراک به دو گروه آزمایشی 1 و 2 تقسیم شدند که با علوفه و دو سطح کنسانتره تغذیه شدند. نتایج نشان داد که در دوره محدودیت خوراک، وزن گروه آزمایشی ثابت، اما در حیوانات شاهد افزایش یافت. میانگین افزایش وزن روزانه، ماده خشک و انرژی متابولیسمی مصرفی هر راس در گروه شاهد بالاتر از گروه آزمایشی بود (05/0 > p). در دوره تغذیه جبرانی در هر دو سطح تغذیه کنسانتره، رشد حیوانات آزمایشی مشابه حیوانات شاهد بود. گروه‌های آزمایشی ‌با سابقه اعمال محدودیت خوراک و دارای رشد جبرانی در مقایسه با شاهد ضریب تبدیل غذایی مناسب‌تری داشتند (05/0 > p) و ماده خشک مصرفی آنها برای هر کیلوگرم وزن متابولیکی در روز و افزایش وزن روزانه آنها معادل تیمار شاهد بود. در دوره رشد جبرانی کل سود خالص هر راس و درآمد خالص هر واحد تولید، در گروه شاهد پایین‌تر از دو گروه آزمایشی بود (01/0 > p)، به طوری که کمترین درصد بازدهی اقتصادی در گروه شاهد و بیشترین آن در گروه آزمایشی 2 مشاهده شد.