اثر عوامل مادری بر پارامترهای ژنتیکی صفات عملکرد یک لاین مادری تجاری مرغ گوشتی

در این تحقیق اثر عوامل ژنتیکی افزایشی و محیطی مادری بر صفات وزن بدن در سن 6 هفتگی، وزن لاشه، وزن سینه، عرض سینه، میزان هماتوکریت خون، افزایش وزن بدن، مقدار غذای مصرفی، و باقیمانده ی غذای مصرفی با استفاده از داده های جوجه های گوشتی یک لاین تجاری مادری مورد بررسی قرار گرفت. برای هر صفت، 6 مدل مختلف حیوان با و بدون اثر عوامل مادری برازش و مناسب ترین مدل از طریق آزمون نسبت لگاریتم درستنمایی تعیین گردید. داده ها با استفاده از روش حداکثر درستنمایی محدود شده و نرم افزار dmu تجزیه و تحلیل شدند. اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم، ژنتیکی افزایشی مادری، محیطی مادری و کوواریانس اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم و مادری برای صفات وزن بدن در 6 هفتگی، عرض سینه، مقدار غذای مصرفی، باقیمانده ی غذای مصرفی و افزایش وزن بدن معنی دار (01/0p < ) بود. وراثت پذیری مستقیم، مادری و نسبت واریانس محیطی مادری به واریانس فنوتیپی به ترتیب برای وزن بدن در 6 هفتگی 328/0، 026/0، 029/0، عرض سینه 366/0، 039/0، 029/0، باقیمانده ی غذای مصرفی 309/0، 018/0، 023/0، مقدار غذای مصرفی 319/0، 017/0، 026/0 و افزایش وزن بدن 257/0، 026/0، 025/0 برآورد شدند. برای صفات وزن لاشه و وزن سینه مدل با اثر ژنتیکی افزایشی مادری با در نظر گرفتن کوواریانس اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم و مادری معنی دار (01/0p < ) بود. بر اساس این مدل برآورد وراثت پذیری مستقیم و مادری به ترتیب برای وزن لاشه 326/0، 073/0 و برای وزن سینه 485/0، 036/0 بودند. اثر عوامل مادری بر میزان هماتوکریت خون معنی دار نبود (05/0p > ). نتایج این مطالعه نشان داد، با وجود اینکه سهم واریانس ژنتیکی و محیطی مادری برای صفات کم بود اما منظور نمودن آن ها در مدل برای اکثر صفات مورد مطالعه سبب افزایش صحت برآورد مولفه ی واریانس ژنتیکی افزایشی مستقیم و وراثت پذیری آن می شود.