اثیر عصاره گل گاو زبان بر تخمیرشکمبه ای، جمعیت پروتوزوآیی و کاهش تولید گاز متان به روش برون تنی

در این مطالعه تاثیر سطوح متفاوت عصاره گل گاو زبان ( 3 ، 30 ، 300 و 3000 میکرولیتر) با استفاده از 200 میلی گرم جیره پایه بر خصوصیات تخمیر شکمبه و تولید گاز متان به روش برون تنی بررسی شد. فراسنجه های مورد مطالعه عبارتند از: گاز کل تولیدی و متان تولیدی، نیتروژن آمونیاکی، تجزیه پذیری آزمایشگاهی ماده آلی، شاخص راندمان سنتز پروتیین میکروبی (pf) (میلی گرم ماده آلی تجزیه شده بخش بر میلی لیتر گاز تولیدی) و غلظت اسیدهای چرب فرار. جمعیت پروتوزوآیی کل و سه زیر خانواده entodiniinae ، ophryscolecinae، diplodiniinae و یک خانواده isotrichdae و رابطه آن ها با گاز متان نیز بررسی گردید. با افزایش مقدار عصاره گیاه دارویی در محیط تخمیر، گاز تولیدی از بخش نامحلول نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (01/0 > p). افزودن عصاره گل گاو زبان در دو سطح 300 و 3000 میکرولیتر سبب افزایش (01/0 > p) گاز تولیدی در زمان های24 و 54 ساعت شد. عصاره افزودنی بدون اینکه سبب تغییر در تجزیه پذیری ماده آلی شود، گاز متان تولیدی در هر چهار سطح عصاره را کاهش داد (05/0 > p)، به طوریکه بیشترین کاهش متعلق به سطوح 3 و30 و300 میکرولیتر و به ترتیب با 54، 41 و 43 درصد کاهش بود. عصاره گل گاو زبان غلظت نیتروژن آمونیاکی را کاهش داده است (01/0 > p) و از سوی دیگر شاخص pf‌ در تمامی سطوح عصاره کاربردی بهبود یافت (01/0 > p). عصاره گل گاو زبان اسیدهای چرب فرار کل، اسید استیک را کاهش (05/0 > p) و اسید پروپیونیک را افزایش داد(05/0 > p). همچنین، گل گاو زبان دارای فعالیت ضد پروتوزوآیی بوده و سبب کاهش جمعیت پروتوزوآیی کل، زیر خانواده diplodiniinae، ophryscolecinae و خانواده isotrichdae شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که گل گاو زبان توانایی بهبود تخمیر شکمبه ای در شرایط برون تنی را دارد.