مطالعه جامع شیوع پاروویروس سگ‌سانان (‏cpv‏) در ایران و مقایسه فیلوژنتیکی ناحیه ژن ‏vp2‎‏ ‏سویه‌های غالب ایرانی با سایر سویه‌های شایع

یکی از اصلی ترین چالش هایی که این روزها گله‌داران، صاحبان سگ ها و یا مراکز آموزش و پرورش سگ های کار را تهدید می کند مربوط به بیماری پاروویروس (cpv) سگ سانان است. این ویروس در طی سال‌ها از زمان شناسایی تا کنون به انواع و سویه‌های متعددی انشقاق یافته که در نتیجه تغییرات ژنتیکی و آمینو اسیدی، تابع آن بوده و موجب شده طیف وسیعی از خانواده گوشت خواران را در سراسر جهان تهدید کند. بهترین راه مبارزه با تبعات این بیماری واکسیناسیون می‌باشد. لذا با توجه به عدم وجود مطالعات کافی از نحوه پراکنش و شیوع سویه‌های مختلف این ویروس که ممکن است از علل برجسته خطای واکسن و درگیری بالای سگ ‌های کشور با این ویروس باشد در این تحقیق با مطالعه مولکولی و مقایسه فیلوژنتیکی سویه‌های ایرانی نسبت به سایر سویه‌های شایع جهان دریافتیم که سویه غالب شایع در کشور از نوع cpv2a بوده و با شیوع 24 درصدی و ضمن اختلاف ژنتیکی در چندین نقطه از ژن vp2 با دیگر سویه‌ها احتمالاً شاهد انتشار سویه جدیدی از این ویروس در کشور هستیم. درضمن بر اساس درخت فیلوژنی رسم شده مشخص شد که ایزوله های ایرانی آن سویه اختلاف توپولوژیکی نسبتاً زیادی نسبت به سویه‌های منشا واکسن‌های تجاری رایج دارند که فرض اولیه این تحقیق را حمایت می کند.

A comprehensive study of the prevalence of canine parvovirus (CPV2) in Iran and ‎phylogenetic comparison of dominant Iranian CPVtypes with other global types ‎based on VP2 gene ‎

Nowadays one of the major challenges facing herders, dog owners, or working dog training centers is canine parvovirus (CPV2). The virus has split into several types over the years since it discovered and resulted to genetic and amino acid changes that threaten a wide range of carnivorous around the world. The best way to avoiding the consequences of this disease is vaccination. This study were designed, due to the lack of sufficient studies on the distribution and prevalence of different types of this virus, which may be a prominent cause of vaccine errors, also because of high involvement of Iranian dogs with CPV. Molecular study and phylogenetic comparison of Iranian types compared to other types through the world showed that the dominant type of CPV2 existed in Iran is CPV2a with a prevalence of 24% and genetic differences in several points of VP2 gene with other types. We are probably facing to a new version of this virus in our country. In addition, based on the drawn phylogenetic tree, it was found that Iranian isolates on the other side have a relatively high topological difference compared to the origin types and conventional vaccines strain, which supports the initial hypothesis of this study.