تولید مخمر غنی از سلنیوم و ارزیابی اثر سطوح مختلف آن بر ریخت‌شناسی و بیومتری اندام‌های ‏داخلی و تولیدمثلی در مرغ‌های مادر گوشتی

هدف از انجام این پژوهش، تولید مخمر غنی از سلنیوم و تعیین سطح مطلوب آن بر فراسنجه های ریخت‌شناسی و بیومتری اندام های داخلی و تولیدمثلی مرغ های مادر گوشتی در مقایسه با سلنیوم آلی تجاری سلمکس و سدیم سلنیت معدنی بود. این طرح در قالب دو بخش انجام شد: در آزمایش اول، مخمر غنی از سلنیوم تولید شد. در آزمایش دوم، از 150 قطعه مرغ مادر گوشتی سویه راس در سن 49 هفتگی در 6 تیمار، 5 تکرار و 5 پرنده در هر تکرار استفاده شد. تیمارها شامل 1 گروه شاهد (فاقد مکمل سلنیوم)، 2 sy0.15، 3 sy0.3، 4 sy0.45 (به‌ترتیب مخمر غنی از سلنیوم تولیدی با سطوح 0.15، 0.3 و 0.45)، 5 گروه selemax (سلنیوم آلی تجاری سلمکس با سطح 0.3) و 6 گروه ss(سدیم سلنیت با سطح 0.3) میلی گرم در کیلوگرم جیره بود. در پایان آزمایش از هر تکرار سه قطعه مرغ کشتار شدند. مقدار سلنیوم در هر کیلوگرم مخمر خشک در آزمایش اول، به‌طور میانگین 2823 میلی گرم به‌دست آمد. در آزمایش دوم، تعداد فولیکول‌های بزرگ، در تیمار sy0.45  نسبت به تیمارهای شاهد، sy0.15 و ss به‌طور معنی‌داری بیشتر بود. وزن چربی حفره بطنی در تیمار sy0.45  نسبت به تیمار شاهد به‌طور معنی‌داری کمتر بود. بنابراین، استفاده از 0.45 میلی گرم در کیلوگرم از سلنیوم آلی تولیدی در جیره مرغ مادر تعداد فولیکول‌های بزرگ را افزایش و چربی حفره بطنی را کاهش داد .البته نیاز است که سایر فراسنجه های عملکردی و تولید مثلی در مطالعات آتی نیز بررسی گردد.

Production of selenium enriched yeast and assessment of the effect of its different ‎levels on the morphology and biometry of internal and reproductive organs in broiler ‎breeder hens

The aim of present study was to produce selenium enriched yeast and determine its optimum level on morphology and biometry of internal and reproductive organs in broiler breeder hens in comparison to Selemax (commercial organic sodium selenite) and mineral selenite. This study was done in two parts, in the 1st experiment; seleniumenriched yeast was produced. In the 2nd experiment, a total of 150 Ross 308 broiler breeder hens (49 weeks of age) were used in 6 treatments of 5 replicates with 5 hens each. The treatments were included: 1) Control group (without selenium), diet containing; 2) 0.15; 3) 0.30 and 4) 0.45 mg/kg of produced selenium enriched yeast (SY0.15, SY0.3, SY0.45, respectively), 5) 0.30 mg/kg Selemax, and 6) 0.30 mg/kg sodium selenite (SS). At the end of the experiment, three hens from each replication were slaughtered. In the 1st experiment, the amount of selenium per kilogram of dry seleniumenriched yeast was 2823 mg. In the 2nd experiment, the number of large follicles in the SY0.45 group was significant higher compared to control, SY0.15 and SS groups. The weight of the abdominal cavity fat of the SY0.45 group was significantly lower compared to control group. Therefore, using of 0.45 mg/kg of produced organic selenium in the broiler breeder diet increased number of large follicles and decreased abdominal cavity fat. Of course, further studies are needed to assessment of other performance and reproductive parameters.