بررسی تاثیر اسانس آویشن خالص و ریزپوشانی‎شده با آلژینات بر عملکرد، اندام‎های داخلی، آنزیم‎های پاداکسندگی و برخی متابولیت‎های خونی در جوجه‎های گوشتی

این آزمایش به‌منظور بررسی و تاثیر اسانس آویشن خالص و ریزپوشانی‎شده بر عملکرد، آنزیم‎های پاداکسنده (آنتی‌اکسیدانی) و برخی متابولیت‌های خونی در جوجه‎های گوشتی در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و ‌دوازده جوجۀ گوشتی در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی‌ شامل: ‌1) ‌جیرۀ پایه بدون افزودنی به‌عنوان شاهد (کنترل)‌، 2)‌ جیرۀ پایه دارای  200 میلی‌گرم در کیلوگرم اسانس آویشن، 3) ‌جیرۀ پایه دارای 200 میلی‌گرم در کیلوگرم اسانس آویشن ریزپوشانی‌شده، 4)‌ جیرۀ پایه دارای 100 میلی‌گرم در کیلوگرم اسانس آویشن ریزپوشانی‎شده. وزن بدن در ده روزگی بین تیمارهای حاوی افزودنی با تیمار شاهد تفاوت معنی‎دار داشتند (p<0/05).  در سن 24 روزگی وزن بدن همۀ تیمارهای حاوی افزودنی نسبت به تیمار شاهد معنی‎دار شد (p<0/05). وزن در 42 روزگی در تیمارهای حاوی افزودنی اسانس آویشن و 100 میلی‌گرم در کیلوگرم اسانس ریزپوشانی‌شده با تیمار شاهد تفاوت معنی‎دار داشتند. در دورۀ پایانی، ضریب تبدیل خوراک بین تیمارهای شاهد و اسانس آویشن 100 میلی‌گرم در کیلوگرم تفاوت معنی‌داری وجود داشت (p<0/05). نسبت وزن سنگدان، چربی محوطۀ بطنی، بورس، تیموس و طحال تفاوت معنی‎داری بین تیمارهای آزمایشی نداشتند. سطح گلوکز خون و سطح تری‎گلیسیرید، hdl-c، ldl-c و vldl-c بین تیمارها تفاوت معنی‎داری نشان ندادند (p>0/05). میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز بین تیمار شاهد و 100 ppm آویشن ریزپوشانی‏شده تفاوت معنی‎دار داشت (p<0/05). درمجموع با توجه به عملکرد یکسان و یا بهتر تیمار آویشن محافظت‎شده (به‌ویژه 100 میلی‌گرم در کیلوگرم) نسبت به تیمار اسانس خالص درزمینۀ عملکردهای وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک و ... که سبب کاهش مصرف اسانس در جیره می‎شود می‎توان آن را توصیه کرد که عملکرد بهتری دارد.