مقایسۀ ارزش انرژی‌زایی کنجالۀ سویای بدون فرآوری و کنجالۀ سویای فرآوری‌شده برای مرغ‌های‌ مادر گوشتی، جوجه‌های گوشتی و مرغ‌های تخم‌گذار تجاری

این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیر نوع پرنده بر انرژی قابل سوخت‌وساز ظاهری دو نوع کنجالۀ سویا (فرآوری‌شده و بدون فرآوری) اجرا شد. در این تحقیق از 36 قطعه مرغ مادر گوشتی سویۀ راس 308 (62 هفته)، 72 قطعه جوجۀ گوشتی نر سویۀ راس 308 (35 روزه) و 36 قطعه مرغ تخم‌گذار سویۀ های‌لاین دبلیو 36 (40 هفته) استفاده شد. در هر آزمایش تیمارها شامل یک جیرۀ مرجع و دو جیرۀ آزمایشی بود. در جیره های آزمایشی 30 درصد کنجالۀ سویای فرآوری‌شده و یا 30 درصد کنجالۀ سویای بدون فرآوری جایگزین ذرت، کنجالۀ سویا و روغن جیرۀ مرجع شد. به هریک از جیره ها 1 درصد سلیت به‌عنوان نشانگر اضافه شد و انرژی قابل سوخت‌وساز با روش جمع آوری فضولات به دست آمد. نتایج نشان داد، میزان انرژی قابل سوخت‌وساز کنجالۀ سویای فرآوری‌شده و بدون فرآوری در مرغ های مادر گوشتی بیشتر از جوجه های گوشتی و مرغ های تخم‌گذار بود. میزان انرژی قابل سوخت‌وساز کنجالۀ سویای فرآوری‌شده در هر سه آزمایش بیشتر از کنجالۀ سویای بدون فرآوری بود (به ترتیب 2626.08 در مقابل 2274.75 کیلوکالری برای مرغ های مادر گوشتی، 2466.0 در مقابل 1993.6 کیلوکالری در جوجۀ گوشتی و 2344.46 در مقابل 2079.75 کیلوکالری در مرغ های تخم‌گذار). به‌طورکلی نتایج این آزمایش نشان داد، میزان دریافت انرژی از اقلام خوراکی بین سویه های مورد آزمایش تفاوت داشت و همچنین فرآوری باعث افزایش ارزش تغذیه ای کنجالۀ سویا شد.