تاثیر بنتونیت نانوساختار پیلارد بر عملکرد و فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون جوجه‌های گوشتی چالش‌یافته با آفلاتوکسین

هدف از این آزمایش، بررسی تاثیر بنتونیت سدیم پیلارد (pb) ‌بر عملکرد، وزن نسبی اجزاء لاشه و فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون جوجه‌های گوشتی چالش‌یافته با آفلاتوکسینبود. بدین منظور از 128 قطعه جوجه‌خروس یک‌روزه راس 308 در یک طرح کامل تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و هشت پرنده در هر تکرار به مدت 35 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: شاهد منفی (c)، شاهد مثبت (جیرۀ پایه + آفلاتوکسینafb1) و دو سطح 0.25 و 0.75 درصد بنتونیت نانو ساختار پیلارد (pb) که به جیرۀ پایۀ آلوده به آفلاتوکسینafb1اضافه شد، میزان آفلاتوکسین در جیره‌های آلوده در دورۀ آغازین و رشد برابر ppb500 و در پایانی ppb1000 بود. ستون حایل بودن (پیلارینگ) در بنتونیت سدیم باعث افزایش میزان اکسید آهن از 1.99 به 8.42 درصد و در بنتونیت سدیم از 2.43 به 0.43 درصد در بنتونیت پیلارد کاهش یافت. آفلاتوکسین باعث افزایش fcrو فعالیت آنزیم‌های alt و alp در مقایسه با شاهد منفی شد. افزودن 0.25 درصد pb به جیرۀ آلوده باعث افزایش مصرف خوراک، وزن بدن و کاهش alt شد. افزودن 0.75 درصد pb باعث کاهش alt و alp در مقایسه با تیمار آلوده شد. بنابراین بنتونیت سدیم پیلارد باعث بهبود عملکرد و کاهش فعالیت آنزیم‌های کبدی در جوجه‌های تغذیه‌شده با آفلاتوکسین می‌شود. نتایج به‌دست‌آمده در این بررسی، آفلاتوکسین در سطح 1000 نانوگرم در کیلوگرم اثری بر وزن بدن و مصرف خوراک نداشت و سطح 0.25 درصد بنتونیت پیلارد مناسب ترین پاسخ عملکردی را در جوجه های تغذیه‌شده با آفلاتوکسین داشت.