تاثیر پنج روش مختلف همزمانی فحلی بر قطر فولیکول تخمک‌ریزی‌کننده، غلظت پروژسترون پس از تلقیح و درصد گیرایی گاو هلشتاین در تنش حرارتی

هدف از این پژوهش، مطالعه تاثیر پنج روش همزمانی فحلی بر قطر فولیکول تخمک ریزی‌کننده، غلظت پروژسترون در زمان تلقیح و روزهای 5 و 12 پس از تلقیح و درصد گیرایی در شرایط تنش حرارتی در گاو هلشتاین بود. بدین منظور 250 راس گاو هلشتاین (میانگین تولید روزانه بیشتر از 30 کیلوگرم در روز و نوبت زایش 1/1±6/3) به طور تصادفی انتخاب و در گروه های آزمایشی زیر شامل 1 آوسینک (ov)، 2 پری سینک/ آوسینک (po)، 3 دابل آوسینک (do)، 4 g7g آوسینک (g7g)، 5 pg7g آوسینک(pg7g) قرار گرفتند. نتایج نشان داد، قطر فولیکول تخمک ریزی‌کننده در گاوهایی که با روش ov همزمان شدند در مقایسه با دیگر روش ها به طور معنی داری کوچک تر بود. غلظت پروژسترون در روزهای 5 و 12 پس از تلقیح در گاوهایی که با روش ov همزمان شده بودند در مقایسه با دیگر روش ها کمتر بود (p<0/05). گاوهایی که با روش ov همزمان شده بودند در مقایسه با دیگر روش ها کمترین درصد گیرایی را در روز 32 و 60 پس از تلقیح داشتند (p<0/05). بین دیگر روش های همزمانی تفاوتی در درصد گیرایی در روزهای 32 و 60 پس از تلقیح وجود نداشت. به‌طورکلی نتایج این پژوهش نشان داد، استفاده از روش های بر پایۀ پیش‌همزمانی پیش از آغاز آوسینک می تواند سبب افزایش باروری در گاوهای هلشتاین در شرایط تنش حرارتی شود.