تاثیر لتروزل خوراکی بر غلظت گونادوتروپین های پلاسما و برخی فراسنجه های بافت شناسی بیضه در خروس مادر گوشتی در 40 هفتگی

در این پژوهش تاثیر لتروزل خوراکی بر غلظت lh و fsh پلاسما و برخی فراسنجه های بافت شناسی بیضۀ خرو س های گلۀ مادر سویۀ راس 308 بررسی شد. بیست قطعه خروس با سن 40 هفته به‌صورت تصادفی به چهار گروه یکسان تقسیم و در جایگاه (پن) های انفرادی توزیع شدند. تیمارهای آزمایشی شامل دزهای مختلف لتروزل (0 (l0)، 0/5 (l0.5)، 1 (l1) و 1/5 (l1.5) میلی گرم به ازای هر پرنده در روز) بوده که به مدت 12 هفته به پرندگان خورانده شد. خون گیری از پرندگان در هفته های اول، سوم، پنجم، هفتم و نهم و نمونه برداری از بافت بیضه در انتهای آزمایش (هفتۀ دوازدهم) انجام شد. بنا بر نتایج، میزان fsh و lh پلاسمای خون، قطر و ضخامت بافت پوششی (اپیتلیوم) لولۀ اسپرم ساز و شمار یاخته های لایدیگ در گروه های تغذیه‌شده با لتروزل نسبت به شاهد به‌طور معنی داری افزایش یافت و در بین گروه های آزمایشی نیز میزان fsh و lh به ترتیب در گروه های l1 (0/11±10/39 و 0/08±2/93) و l1.5 (0/2±9/5 و 0/08±3/17) بالاترین بود. شمار یاخته های اسپرماتوگونی در دو گروه l0.5 و l1 نسبت به شاهد به‌صورت معنی داری بهبود یافت، اما شمار رگ های خونی تغییر معنی داری نداشت. به‌طور خلاصه، تجویز خوراکی لتروزل (1 و 1/5 میلی گرم) توانست غلظت گونادوتروپین ها و برخی فراسنجه های بافت‌شناسی بیضۀ خروس های مادر گوشتی را بهبود دهد، اما برای تایید این نتایج و تعمیم آن‌ها به باروری نهایی خروس ها به بررسی‌های بیشتری نیاز است.