بهینه‌سازی روش ریزازدیادی درون شیشه‌ای برخی پایه‌های پر رشد گلابی

به منظور ریزازدیادی چهار پایه‌ پر رشد گلابی شامل پایه‌های کنجونی، pyrus betulifolia، درگزی و پایه‌ gh1 اثر چند محیط‌ کشت پایه (ms، ql و ql تغییریافته)، سایتوکینین و اکسین بر میزان باززایی، پرآوری و ریشه‌زایی آن‌ها در شرایط درون شیشه‌ای در موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج بررسی شد. نتایج نشان داد در بین محیط‌های کشت پایه، بیشترین میزان پرآوری برای همه پایه‌ها، در محیط کشت ql مشاهده شد. در بین پایه­های گلابی، پایه gh1 در هر دو محیط کشت ql و ql تغییریافته، باززایی مطلوبی را نشان داد. نتایج مربوط به پرآوری ریزنمونه­ها در غلظت‌های 1 و 2 میلی‌گرم در لیتر bap و 0، 1 و 2 میلی‌گرم در لیتر 2ip نشان داد، بیشترین پرآوری در غلظت 1 میلی‌گرم در لیتر bap به دست آمد، اما با اضافه کردن 2ip به محیط کشت، تاثیر  معنا‌داری بر پرآوری ریزنمونه­ها نداشت. همچنین درصد ریشه‌زایی پایه‌ها با استفاده از غلظت‌های مختلف iba نشان داد که بیشینه ریشه‌زایی در غلظت 1 میلی­گرم در لیتر iba به دست آمد. ارزیابی درصد ریشه­زایی در دو محیط کشت حاوی آگار و پرلایت نشان داد که بیشترین ریشه­زایی پایه­ها به‌غیراز پایه p. betulifolia، در محیط کشت حاوی پرلایت به دست آمد. درمجموع به منظور موفقیت در ریزازدیادی پایه‌های یادشده در شرایط درون شیشه­ای استفاده از محیط کشت ql حاوی bap (1 میلی­گرم در لیتر) برای پرآوری مطلوب و تیمار 1 میلی­گرم در لیتر iba در شرایط پرلیت برای ریشه‌زایی مطلوب، قابل توصیه است.