اثر تیمارهای پس از برداشت اسپرمیدین و پوترسین بر کیفیت انباری میوه کیوی رقم ’هایوارد‘

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر تیمارهای پس از برداشت اسپرمیدین و پوترسین بر کیفیت انباری میوه کیوی رقم ’هایوارد‘ انجام شد. در آبان ماه سال 1389 میوه ها از باغ تحقیقاتی شرکت باغداری فجر ساری دست چین شد و به آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت انتقال یافت. میوه ها به مدت 4 دقیقه در محلول اسپرمیدین یا پوترسین (هر کدام در غلظت های 5/0، 1 و 5/1 میلی مولار) غوطه ور شدند و از آب مقطر به عنوان شاهد استفاده شد. آزمایش در قالب طرح کاملاَ تصادفی با چهار تکرار انجام گردید. پس از 2 ماه انبارمانی (5 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 5 ±90 درصد) نتایج نشان داد که کاربرد پس از برداشت پلی آمین های اسپرمیدین و پوترسین به صورت مطلوبی بر ویژگی های کیفی میوه کیوی رقم ’هایوارد‘ تاثیر گذار بود و میزان تاثیر هر تیمار به نوع و غلظت پلی آمین مورد استفاده بستگی داشت. میوه های تیمار شده نسبت به شاهد کاهش وزن و درصد کل مواد جامد محلول آب میوه کمتری داشتند و میزان اسید کل آب میوه، ویتامین ث و سفتی بافت در آن ها بیشتر بود. اسیدیته میوه های تیمار شده با شاهد تفاوت معنی داری نداشتند. به طور کلی تیمار اسپرمیدین در غلظت 5/1 میلی مولار بهترین تیمار به لحاظ حفظ خصوصیات کمی و کیفی میوه ها بود.