برآورد اجزای ژنتیکی و وراثت‌پذیری عملکرد و اجزای عملکرد گوجه‌فرنگی از طریق تجزیه میانگین ‏نسل‌ها

گوجه فرنگی به عنوان یک سبزی میوه ای جذاب به شمار می رود و مطالعات ژنتیکی وسیعی روی صفات زراعی گوجه فرنگی به منظور افزایش کارایی برنامه‌های به نژادی این گیاه صورت گرفته است. عملکرد یک صفت مهم از نظر اقتصادی به شمار می رود و در همه برنامه‌های به نژادی گوجه‌فرنگی گنجانده می‌شود. انتخاب یک روش به نژادی موثر نیازمند اطلاعات جامع از سیستم ژنتیکی کنترل کننده صفت موردنظر است. هدف از این تحقیق، تعیین پارامتر های ژنتیکی عملکرد و اجزای عملکرد با استفاده از روش های تجزیه میانگین و واریانس نسل ها بود. تجزیه میانگین و واریانس نسل ها با استفاده از شش نسل پایه (p1، p2، f1، f2، bc1 و bc2) حاصل از تلاقی لاین های گوجه فرنگی m110 و p110 انجام شد. لاین p110 (زرد و گلابی شکل) داری عادت رشد نامحدود و لاین  m110(مینیاتور) دارای عادت رشد محدود است. نتایج تجزیه میانگین و واریانس نسل ها نشان داد که مدل ژنتیکی ساده افزایشی و غالبیت توجیه کننده تغییرات تمام صفات مورد مطالعه به جز صفت میانگین وزن میوه بود. همچنین، برای صفات مورد مطالعه آثار غیرافزایشی بیشتر از اثر افزایشی برآورد شد. وراثت پذیری عمومی برای تمام صفات مورد مطالعه به جز صفت میانگین وزن میوه ، بیشتر از متوسط (بالای 50 درصد) بود، اما وراثت پذیری خصوصی برای صفات مورد مطالعه کمتر از 50 درصد برآورد شد. بنابرین گزینش مستقیم برای صفات مورد مطالعه مناسب نبوده و گزینش دوره ای برای افزایش شانس ترکیب شدن ژن های موثر در کنترل این صفات توصیه می گردد.

‎ estimation of genetic‎ parameters and heritability for yield and yield components in ‎tomato through generation mean analysis

tomato is an interesting vegetable crop and numerous genetic studies have been conducted to increase the efficiency of tomato breeding strategies. yield is an economically important trait and therefore improving yield is the main focus in breeding projects. the selecting efficient breeding strategy needs comprehensive information about the genetic controlling of interested traits. the aim of this study was to determine genetic parameters for yield and yield component tomato through generation mean analysis. generation mean analysis was conducted using six basic generations (p1, p2, f1, f2, bc1, bc2) derived from a cross between two lines (m110 and p110) of tomato. m110 and p110 have a determinate and indeterminate growth habit respectively. results showed that a simple additive dominance model was adequate to explain variability among traits of interest. non-additive gene effects were predominant for all characters in this study. broad sense heritability was calculated at over 50% for all traits while narrow sense heritability was less than 50%. therefore, direct selection for these traits might not be useful, and recurrent selection procedures could increase the frequency of favorable alleles in breeding populations to enable the selection and development of genotypes with superior plants.