ریز ازدیادی گونه ‏lycium depressum، درختچه بومی ارزشمند قابل استفاده در فضای سبز شهری

گیاه lycium depressum درختچه‌ای خاردار متعلق به تیره سولاناسه و بومی ایران می‌باشد که قابلیت تحمل بالایی به خشکی و شوری دارد. در این مطالعه دست‌یابی به پروتکل بهینه ریزازدیادی گیاه لیسیوم برای اولین بار مورد ارزیابی قرار گرفت. در این تحقیق ابتدا تاثیر هورمون‌های بنزیل آمینو پورین (bap) و تیدیازورون (tdz) در ترکیب با نفتالین استیک اسید (naa) در میزان پرآوری گیاه لیسیوم بررسی شد. سپس اثر ترکیبات آلی و معدنی مختلف شامل میواینوزیتول، کازئین هیدرولیزات، پرولین، آهن feeddha و همچنین کلرید کلسیم بر بهبود پرآوری و کیفیت گیاهچه‌های لیسیوم مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج این آزمایش، محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (ms) به همراه 5/0 میلی‌گرم بر لیتر bap به‌عنوان بهترین محیط کشت جهت پرآوری شاخساره شناخته شد. علاوه بر این، افزودن میواینوزیتول تا میزان 200 میلی‌گرم بر لیتر به محیط کشت، تولید شاخساره را در مرحله پرآوری بهبود بخشید و منجر به تولید شاخساره‌های با کیفیت بالاتر و برگ درشت تر گردید. در مرحله ریشه‌زایی نیز بیشترین تعداد و طول ریشه در تیمار 0.3 میلی‌گرم در لیتر iba به‌دست آمد. نود و پنج درصد ازگیاهچه‌های ریشه‌دار شده به طور موفق در اتاقک رشد سازگار شدند. در مجموع نتایج این تحقیق منجر به دست‌یابی به‌روش بهینه ریزازدیادی درختچه بومی لیسیوم گردید. این دستاورد می‌تواند نقش بسیار مهمی در پیش‌برد انجام تحقیقات گسترده‌تر روی سایر جنبه‌های اهلی‌سازی این گیاه دارویی با ارزش و قابل استفاده در فضای سبز شهری داشته باشد.

Micropropagation of Lycium depressum, a promising native shrub for urban ‎landscape

Lycium depressum, a prickly shrub from Solanaceae family, is a native species from Iran with high salinity and drought tolerance ability. In this study, the establishments of an efficient micropropagation method for L. desressum was investigated. In the first experiment, the effects of benzylaminoporin (BAP) and thiadiazuron (TDZ) in combination with naphthalene acetic acid (NAA) were investigated. In the second experiment, the effect of various organic and inorganic compounds including myoinositol, casein hydrolysate, proline, FeEDDHA, as well as calcium chloride on the improvement of proliferation and quality of in vitro regenerated shoots were evaluated. According to the results of these experiments, BAP at low concentration (0.5 mg / L) was regarded as the best treatment for in vitro proliferation of L. depressum. Moreover, the maximum leaf number was achieved in this treatment. In addition, increasing the concentration of myoinositol to 200 mg/l in MS medium, enhanced shoot proliferation, leaf size and quality of regenerated shoots. The highest root number and length was obtained on full strength MS medium supplemented with 0.3 mg/l IBA. Following rooting, the developed plantlets were hardened and established successfully in culture room with 95% survival rate. Overall, this experiment resulted in an efficient micropropagation protocol for L. depressum. The findings of this study can facilitate the path to more extensive research program on various aspects of domestication of this valuable medicinal and landscape species.