اثر تابش اشعه فرابنفش c بر برخی ترکیبات فیتوشیمیایی و فعالیت پاداکسایشی در پوست حبه انگور رقم بیدانه سفید

اثر پرتو فرابنفش نوع c (uv-c) به تنهایی یا در ترکیب با دیگر تیمارها بر سنتز ترکیبات ثانویه در گیاهان، اخیرا مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش، اثر پرتو uv-c بر برخی ویژگی‌های فیتوشیمایی و فعالیت برخی آنزیم‌های دخیل در متابولیسم ترکیبات فنلی در انگور مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا حبه‌های انگور رقم بیدانهسفید در معرض پرتو uv-c در شدت های0 (شاهد)، 0.8، 1.2 و 4.2 کیلوژول بر مترمربع قرار گرفته و سپس در دمای 15 درجه سانتی‌گراد به مدت 6 روز نگهداری شدند. شدت های کم پرتو فرابنفش، تجمع فنل کل در پوست حبه را القا کرد. کمترین میزان فلاونوئید کل در حبه های تیمار شده با بالاترین شدتuv-c  (kjm2 4.2) در روز اول مشاهده شد درحالی که حبه‌های تیمارشده با شدت کم uv-c (kjm2 0.8) پس از گذشت 5 روز بیشترین میزان فلاونوئید را داشتند (0.45 میلی گرم روتین در گرم وزن تر). همچنین کاربرد تابش uv-c منجر به افزایش ظرفیت پاداکسایشی نمونه های تیمارشده در مقایسه با شاهد گردید. لازم به ذکر است پرتوتابی باuv-c  اثر معنی داری بر مقدار تانن کل پوست حبه نداشت؛ با این وجود اثر uv-c بر فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز (pal) در طول مدت نگهداری قابل توجه بود. uv-c فعالیت آنزیم پراکسیداز (pod) را تا اوسط مدت نگهداری کنترل کرد؛ ولی در مورد آنزیم پلی‌فنل‌اکسیداز (ppo) این رفتار وابسته به شدت uv-c بود. نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد uv-c در شدت های پایین، روش مناسبی برای افزایش میزان ترکیبات فنلی و ظرفیت پاداکسایشی انگور تازه خوری رقم بیدانه سفید در طول مدت نگهداری کوتاه می باشد.

Influence of UV-C irradiation on some phytochemicals and antioxidant activities in ‘Sultana’ table grape skin

The effect of UV-C irradiation, either alone or in combination with other treatments, on the biosynthesis of secondary compounds in plants has been recently become a matter of interest. In this study, the influence of UV-C light on some phytochemical traits and activity of enzymes involved in phenolic metabolism in grape was investigated. At first, the berries of table grape cv. Sultana were subjected to UV-C irradiation in different doses of 0 (control), 0.8, 1.2, and 4.2 kJm2, then they were kept at 15°C for 6 days. UV-C low doses induced total phenol in the berry skin. The lowest flavonoid content was observed in berries subjected to the highest dose of UV-C (4.2 kJm2) on the first day, whereas those irradiated by the low dose of UV-C (0.8 kJm2) had the most flavonoid content after 5 days (0.45 mg Rutin/g FW). Also, UV-C application improved antioxidant capacity of treated samples in comparison with control. It should be noted that UV-C irradiation had no effect on total tannin content of the berry skin. However, the effect of UV-C radiation on phenylalanine amonialyase (PAL) activity was remarkable during storage. The UV-C restricted the POD activity up to the middle of storage. However, in terms of polyphenol oxidase (PPO), this behavior was dosagedependent. The results showed that UV-C application at the low doses is an appropriate way to increase phenolic content and antioxidant capacity of table grapes cv. Sultana during limited storage time.