اثر تغییر روش‌ آبیاری جویچه‌ای به قطره‌ای بر صفات فیزیولوژیکی و عملکرد انگور بیدانه سفید (vitis vinifera l.)

به ‌منظور ارزیابی اثر تغییر شیوه‌ آبیاری جویچه‌ای به قطره‌ای، بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی انگور بیدانه سفید، آزمایشی در‌ قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار و در طی سال‌های زراعی 94-93 و 95-94 روی تاک‌های 14 ساله اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: آبیاری جویچه‌ای1 (i1)، قطره‌ای به‌ همراه جویچه‌ای (2i)، بابلر (3i)، قطره‌ای1 (4i)، ترکیب قطره‌ای سطحی و زیر سطحی (i5)، قطره‌ای2 (i6)، قطره‌ای3 (i7) و جویچه‌ای2 (i8) بودند. نتایج نشان داد که کلروفیل کل در تیمارهای قطره‌ای کاهش و اسید‌آمینه پرولین و گلایسین بتائین افزایش یافت. تیمار قطره‌ای1 (i4) بیشترین غلظت کربوهیدرات‌های محلول برگ و از‌ طرفی پایداری غشای کمتری داشت. از نظر عملکرد، تیمارهای جویچه‌ای2، قطره‌ای2 (i6) و قطره‌ای3 (i7)، به ترتیب با 43، 31 و 28 تن در هکتار، بیشترین عملکرد محصول را به‌ خود اختصاص داده بودند. همچنین تیمار قطره‌ای3 i7 با 2/1 گرم بیشترین وزن حبه را داشت. از نظر کارایی مصرف آب ،(wue)، تیمار قطره‌ای2 (i6) با 3/10 کیلوگرم انگور بر مترمکعب آب، مصرف آب بهینه‌تری نسبت به سایر تیمارهای آبیاری به‌ویژه جویچه‌ای1 و جویچه‌ای2 داشت. نتایج این پژوهش نشان داد که تغییر شیوه آبیاری جویچه‌ای1 به قطره‌ای، باعث اعمال تنش خشکی در تاک‌های مسن می‌گردد؛ اما عملکرد کاهش نمی‌یابد.