کاهش آسیب سرمازدگی و بهبود ویژگی‌های پاداکسندگی میوۀ انار با تیمارهای پیش و پس از برداشت با کاربرد متیل‌جاسمونات

انار از جمله میوه‌های حساس به سرمازدگی است و نگهداری آن در دمای پایین‌تر از 5 درجۀ سلسیوس منجر به ظهور نشانه‌های سرمازدگی می‌شود. این پژوهش به‌صورت یک آزمایش ترکیبی از تیمار پیش و پس از برداشت غلظت‌های مختلف متیل‌جاسمونات (0 (شاهد)، 0.1، 0.2 و 0.3 میلی‌مولار) بر کاهش سرمازدگی و ترکیب‌های پاداکسندگی (آنتی‌اکسیدانی) و ارزش تغذیه‌ای میوۀ انار رقم ملس ساوه انجام شد. میوه‌ها در دمای 1±4 درجۀ سلسیوس و رطوبت نسبی 9590 درصد به مدت 4 ماه نگهداری شدند. تیمار 0.2 میلی‌مولار متیل‌جاسمونات به‌طور معنی‌داری سبب کاهش شاخص سرمازدگی، میزان نشت یونی و مالون‌دی‌آلدئید به ترتیب به میزان 54، 20 و 27 درصد شد. میوه‌های تیمارشده با سطح 0.2 میلی‌مولار متیل‌جاسمونات دارای ترکیب‌های فنلی، آنتوسیانین‌های کل، ظرفیت پاداکسندگی و فعالیت آنزیم فنیل‌آلانین ‌آمونیالیاز بیشتری در مقایسه با شاهد داشتند. همچنین میوه‌های انار تیمارشده با متیل‌جاسمونات درصد کاهش وزن، مواد جامد محلول کل و ph کمتر، ویتامین ث و اسید کل بیشتری در مقایسه با میوه‌های شاهد داشتند. به‌طورکلی متیل‌جاسمونات را می‌توان به‌عنوان یک روش سودمند و کاربردی برای افزایش مقاومت میوه‌های انار به آسیب سرمازدگی و بازدارندۀ کاهش ارزش تغذیه‌ای میوه‌ها در مدت انبارمانی و انتقال آن‌ها به بازار، به‌کار برد.