تاثیر اسید سالیسیلیک بر ویژگی‌های پاداکسندگی انگور رقم‌های ‌شاهانی و ‌فخری

انگور (vitis vinifera l.) ترکیب‌های پاداکسندۀ (آنتی اکسیدان) بسیار سودمندی برای انسان دارد. متاسفانه اغلب ترکیب‌های پاداکسنده مانند فلاونوئیدها در هنگام رسیدگی انگور کاهش می یابد. در این زمینه بررسی تیمار محرک (الیسیتور)هایی برای افزایش این ترکیب‌ها در هنگام مصرف لازم است. در این تحقیق تاثیر تیمار اسید سالیسیلیک در سه غلظت 0(شاهد)، 1/0 و 1 میلی مولار به‌صورت محلول پاشی روی برگ و میوۀ دو رقم انگور شاهانی (رنگ حبه سیاه) و فخری (رنگ حبه سبز) در دو مرحلۀ غورگی و رسیدگی رشد میوه بررسی شد. شاخص تشخیص مرحلۀ غورگی میزان اسیدیته و اندازۀ حبه و مرحلۀ رسیدگی، آبدار و شیرین بودن حبه ها بود. این بررسی در سال 1392 روی تاک های واقع در باغ مرکز تحقیقات انگور ملایر انجام شد. تاک های مورد آزمایش ده ساله و نظام پرورشی آن‌ها به‌صورت کشت ردیفی و روش آبیاری قطره ای بود. این آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی (crd) با هفت تیمار و سه تکرار بود. نتایج نشان داد، بیشترین میزان کاروتنوئیدها در مرحلۀ غورگی در پوست میوۀ رقم شاهانی و فخری تیمارشده با غلظت 1/0 میلی مولار اسید سالیسیلیک به ترتیب با مقادیر 65/73 و 94/69 میلی گرم بر گرم وزن تر بود. نتایج مقایسۀ دو مرحلۀ رشدی همچنین نشان داد، بالاترین میزان آنتوسیانین ها در مرحلۀ رسیدگی در پوست میوه و برگ رقم شاهانی تیمارشده با غلظت 1/0 میلی مولار اسید سالیسیلیک به ترتیب با مقادیر 21/3 و 343/2 میلی گرم بر گرم وزن تر بود. در سنجش میزان فلاونوئید کل نیز مشاهده شد، اثر افزایشی غلظت 1/0 میلی مولار اسید سالیسیلیک بر میزان فلاونوئید کل برگ و همۀ قسمت های میوه (به‌جز بذر) هر دو رقم شاهانی و فخری در مرحلۀ رسیدگی موثرتر بود. تیمار اسید سالیسیلیک همچنین میزان فعالیت پاداکسندگی بیشتر قسمت های هر دو رقم را در مرحلۀ غورگی با غلظت 1/0 میلی مولار و در مرحلۀ رسیدگی با غلظت 1 میلی‌مولار به‌طور موثری افزایش داد.این نتایج نشان داد، استفاده از مواد رایجی مانند اسید سالیسیلیک می تواند ویژگی پاداکسندگی انگور را به هنگام رسیدگی به‌شدت افزایش دهد.