تاثیر هدایت‌ الکتریکی محلول غذایی بر رشد و نمو گل رز شاخه بریدۀ رقم ’دولسویتا‘ در نظام آبکشت

تولید گل رز تابعی از صفات ژنتیکی و ویژگی های محیطی از جمله کمیت و کیفیت آب آبیاری است. با توجه به محدودیت دسترسی به منابع آب با کیفیت در اغلب دشت های کشور، در این پژوهش تاثیر هدایت الکتریکی آب آبیاری ناشی از افزایش غلظت سدیم کلراید بر عملکرد کمی و کیفی گل رز رقم دولسویتا در نظام آبکشت (هیدروپونیک) بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل محلول غذایی با چهار سطح هدایت الکتریکی 1.6، 1.8، 2.0 و 2.2 دسی زیمنس بر متر، به ترتیب 3.18، 4.57، 5.69 و 6.87 میلی مولار سدیم و 1.58، 2.71، 3.76 و 5.11 میلی مولار کلراید، داشت. نتایج نشان داد، در صورت تنظیم بهینۀ غلظت و نسبت یون‌ها در فرمول محلول غذایی، تیمارهای آزمایشی نه‌تنها بر عملکرد کمی و کیفی گل رز رقم دولسویتا تاثیر معنی داری ندارند، بلکه با افزایش هدایت الکتریکی سنگ‌گیری گلبرگ ها مقداری بهبود می‌یابد. به‌رغم اعمال 40 درصد کسر آبشویی، هدایت الکتریکی زهاب گلدان ها به‌تدریج افزایش یافت. همچنین با افزایش غلظت یون های سدیم و کلراید، تنها غلظت کلراید در بافت برگ ها به‌طور معنی داری افزایش یافت. درمجموع نتایج این پژوهش نشان داد، با بهینه‌سازی فرمول محلول غذایی، گل رز رقم دولسویتا تغییر در هدایت الکتریکی محلول غذایی در بازۀ 1.6 تا 2.2 دسی زیمنس بر متر (ناشی از افزایش سدیم کلراید) را بدون کاهش در عملکرد و یا کیفیت تحمل می‌کند.