تاثیر پوشش‌های خوراکی بر حفظ ترکیب‌های زیست ‏فعال و طولانی کردن دورۀ نگهداری اناردانۀ رقم رباب نی‌ریز

در این پژوهش، تاثیر پوشش های خوراکی کیتوزان، نانوکیتوزان، متیل سلولز و پکتین بر حفظ ترکیب‌های زیست فعال و افزایش ماندگاری اناردانۀ رقم رباب نی ریز (punica granatum l. cv. rabbabeneyriz) بررسی شد. اناردانه ها با محلول کیتوزان 1/5 درصد، متیل سلولز 3 درصد، پکتین 3 درصد و نانوکیتوزان خالص (100 درصد) پوشانده شدند و در دمای 5 درجۀ سلسیوس به مدت 16 روز نگهداری و با فاصلۀ زمانی هر چهار روز یک‌بار ارزیابی شدند. در پایان 16 روز نگهداری در دمای 5 درجۀ سلسیوس در همۀ نمونه ها به‌جز نمونه های تیمارشده با کیتوزان 1/5 درصد، آلودگی قارچی مشاهده شد. بیشترین و کمترین کاهش وزن اناردانه ها به ترتیب در تیمار شاهد و تیمار کیتوزان 1/5 درصد به دست آمد. پوشش های خوراکی به ویژه کیتوزان به‌طور معنی داری از کاهش میزان آنتوسیانین کل و اسید آسکوربیک اناردانه ها جلوگیری کردند. فنول کل و فعالیت پاداکسندگی (آنتی اکسیدانی) آب میوه در مدت انبارداری کاهش یافت، هرچند پوشش کیتوزان به‌طور معنی داری باعث حفظ ترکیب‌های زیست فعال شد. پوشش های خوراکی به‌ویژه کیتوزان باعث حفظ مواد جامد محلول، اسیدیتۀ کل و شاخص طعم آب میوه در مقایسه با شاهد شد. در کل، تیمار کیتوزان به‌طور موثری باعث کاهش از دست دادن آب، کاهش ضایعات اناردانه ها و حفظ ترکیب‌های زیست فعال در مدت انبارداری شد.