تاثیر کاربرد زئولیت جاذب اتیلن بر کیفیت گل‌های شاخه بریدۀ میخک

تولید درونی گاز اتیلن و افزایش تنفس و حضور بیرونی این گاز در محیط به‌عنوان اصلی ترین دلایل و عامل‌های کاهش ماندگاری گل شاخه بریدۀ میخک مطرح است و کاربرد جاذب های اتیلن می تواند در این رابطه موثر باشد. در این تحقیق تاثیر کاربرد زئولیت در سه سطح 0، 0/5 و 1 گرم پوشش داده شده با پرمنگنات پتاسیم (1 میلی مولار) به عنوان جاذب اتیلن در چهار سطح 0، 1، 2 و 3 درصد وزنی در کیفیت گل های شاخه بریدۀ میخک رقم مهندسی قرمز (dianthus caryophyllus l. ‘red’) بررسی شد. سطوح تیماری پرمنگنات پتاسیم طوری انتخاب شد که بتواند کل حجم زئولیت در هر تیمار را به طور کامل خیس کند. در هر ظرف محدود یا ایزوله (هر ظرف از روی هم قرارگرفتن دو لیوان شفاف پلاستیکی هرکدام به حجم 0/5 لیتر به دست آمد و محل اتصال با چسب شفاف به‌کلی بسته شد) به حجم 1 لیتر، یک شاخه گل به طول 30 سانتی متر به همراه محفظۀ تیمار حاوی جاذب غنی‌شده قرار گرفت و آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایۀ کامل تصادفی با سه تکرار ارزیابی شد (تیمار شاهد بدون زئولیت و پرمنگنات پتاسیم بود). صفاتی مانند وزن تر و وزن خشک شاخه، عمر گلجایی، شاخص ثبات غشای یاخته‌ای، میزان تولید اتیلن، میزان سبزینه (کلروفیل) های برگ و آنتوسیانین های گلبرگ ها ارزیابی شد. نتایج نشان داد، استفاده از زئولیت 0/5 گرم پوشش داده شده با پرمنگنات پتاسیم 2 درصد بیشترین عمر گلجایی را نسبت به شاهد داشت. افزون بر این دیگر ویژگی های کیفی از جمله وزن تر، وزن خشک، کاهش وزن تر، ثبات غشای یاخته ای، میزان آنتوسیانین ها، سبزینه ها و میزان اتیلن تولیدشده نیز تحت تاثیر معنی‌دار تیمار زئولیت سطح 0/5 گرم پوشش داده شده با پرمنگنات پتاسیم قرار گرفتند. بنابراین، این سطح از تیمار برای حفظ کیفیت گل های شاخه بریده میخک رقم قرمز در چرخۀ حمل ونقل پیشنهاد می شود.