تاثیر همزیستی قارچ قارچ‌ریشه بر ویژگی های رویشی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی چهار جنس گراس سردسیری در شرایط تنش خشکی

به‌منظور ارزیابی اثرگذاری‌های سه گونۀ قارچ قارچ‌ریشه یا میکوریزا (clarum glomus، glomus fasiculatum و mosseae glomus) و تنش خشکی (با سه سطح رطوبتی 80 ، 55 و 30 درصد ظرفیت زراعی) بر ویژگی گراس های لولیوم چندساله (lolium perenne)، پوآی چندساله (poa pratensis)، فستوکای پابلند (festuca aurandiancea) و اگروپیرون (agropyron elongatum)، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در گلخانه با استفاده از گلدان‌های استوانه ای انجام شد. نتایج نشان داد، بیشترین درصد پرگنه (کلنی) سازی ریشه را گراس لولیوم چندساله با گونۀ موسه آ و کمترین درصد را پوآی چندساله با گونۀ کلاروم داشتند. درصد پرگنه سازی هر سه گونۀ قارچ با ریشۀ لولیوم چندساله و فستوکای پابلند در نتیجۀ تنش خشکی، کاهش ولی درصد پرگنه سازی گونه های کلاروم و فسیکولاتوم با ریشۀ اگروپیرون و پوآی چند ساله افزایش یافت. قارچ های فسیکولاتوم و موسه آ، سبزینه (کلروفیل) و کارتنوئید برگ گراس های همزیست با آن‌ها را در بالاترین سطح تنش، بیش از 38 درصد افزایش دادند. گراس های همزیست با موسه آ بیشترین محتوای نسبی آب برگ و کمترین نشت یونی و مالون دی آلدهید را نسبت به گراس های همزیست با دیگر گونه های قارچ داشتند. درمجموع قارچ‌ریشه توانست تاثیر سوء تنش خشکی بر چمن را کاهش دهد ولی تمایل به همزیستی و تاثیر گونه های مختلف آن بر گراس های تحت تنش متفاوت بود.