بررسی برخی ویژگی‌های ریخت‌شناختی و فیزیولوژیک چهار رقم انگور (vitis vinifera l.) در شرایط تنش خشکی

تنش کم‌آبی از مهم ترین محدودیت های تولید محصولات کشاورزی در جهان و کشور  ایران است.  آگاهی از سازوکار واکنش رقم‌های انگور در تنش خشکی می تواند تاکداران و پژوهشگران را در انتخاب رقم مناسب برای کشت و تعیین نژادگان (ژنوتیپ) های انتخابی برای برنامه های بهنژادی یاری کند. به همین منظور پژوهشی به‌صورت آزمایش فاکتوریل بر پایۀ طرح کامل تصادفی با سه تکرار در سال های 1395-1394 در شرایط گلخانه ای برای بررسی تاثیر تغییرپذیری پتانسیل آب خاک بر صفات فیزیولوژیکی و ریخت‌شناختی (مورفولوژیکی) چهار رقم انگور بومی و غیربومی انجام شد. تیمار ها شامل چهار رقم انگور (عسکری، خلیلی، چفته و پرلت) و سه سطح تنش خشکی شامل پتانسیل آب خاک در محدودۀ 2/0 (شاهد)، 0/7 و 1/2 مگاپاسکال بودند. صفات اندازه گیری‌شده شامل نسبت وزن خشک به سطح برگ (lma)، میزان پایداری غشای یاخته‌ای، سبزینه (کلروفیل)، پرولین، پروتئین کل، کربوهیدرات های محلول، محتوای نسبی آب برگ (rwc)، میزان مالون دی آلدئید (mda)، فعالیت آنزیم کاتالاز (cat) و پراکسیداز (pox) بود. بنا بر نتایج این پژوهش همۀ سطوح تنش و نوع رقم در سطح 1 درصد تاثیر معنی داری بر صفات اندازه گیری‌شده داشتند. با افزایش سطح تنش، پرولین (21 تا 38 درصد)، مالون دی آلدئید (50 تا 70 درصد)، کربوهیدرات های محلول (55 درصد)، فعالیت آنزیم کاتالاز (37 تا 54 درصد) و پراکسیداز (13 تا 17 درصد) افزایش یافت و محتوای آب نسبی برگ (5/6 درصد) و پروتئین های محلول کل (19 تا 39 درصد) کاهش پیدا کرد. به‌طورکلی نتایج نشان داد، رقم‌های چفته و خلیلی پتانسیل بالاتری برای تحمل شرایط تنش خشکی را نسبت به رقم‌های پرلت و عسکری داشتند.