سنت‌گرایی و تکثرگرایی دینی

سنت‌گرایی مکتبی نوپا و مربوط به سدۀ بیستم است که در نزاع بین سنت و مدرنیته، که در عصر روشنگری به‌وجود آمد یا به اوج خود رسید، جانب سنت را می‌گیرد. باورهای این مکتب از قبیل حکمت جاویدان، که در دل هر سنت قرار دارد، سبب باور به حقانیت همۀ سنت‌های ریشه‌دار و در نتیجه، حقانیت و نجات‌بخشی همۀ سنت‌های بزرگ دینی، یعنی تکثرگرایی دینی، شده است. این نوشتار به بیان و بررسی مبانی تکثرگرایانۀ این مکتب می‌پردازد. مسئلۀ مقاله این است که اساسی‌ترین باور سنت‌گرایی (که موجب پذیرش تکثرگرایی دینی شده) یعنی اعتبار و تقدس همۀ سنت‌های تاریخی، مخدوش است.

Traditionalism and Religious pluralism

Traditionalism is a novel school of thought of the twentieth century which in the conflict between tradition and modernity that emerged in the Age of Enlightenment and flourished, it advocates the tradition. Beliefs of this school such as perennial philosophy, which is located in the heart of every tradition, has caused to believe legitimacy of all deeprooted traditions and consequently, the legitimacy and saving all great religious traditions, i.e. the religious pluralism. This paper reviews the fundamentals of pluralism of this school of thought. This article claims that the most fundamental belief of traditionalism, which leads to accept religious pluralism, i.e. the validity and sanctity of all historical traditions, is flawed and dismissed.