کارکرد فردی و اجتماعی دین از دیدگاه ابن سینا

کارکرد دین، اثر و تحولی است که دین در انسان یا جامعه ایفا می‌کند. دین در قلمرو فردی دو کارکرد مهم دارد: اول. معرفت‌زایی. ابن‌سینا بر این باور است که تنها پیامبران می‌توانند بدون تعلیم به‌صورت خازن حقایق درآیند؛ دوم. آرامش‌بخشی. ابن‌سینا عقاید صحیح را عامل سلامت می‌داند. مهم‌ترین کارکرد دین در قلمرو اجتماعی وضع قانون است. ابن‌سینا دین را در امر قانونگذاری و سامان دادن به اجتماع ضروری دانسته است. کارکرد دیگر دین در اجتماع، ایجاد همبستگی و اتحاد است؛ ابن‌سینا، آنچه را که منجر به تضعیف رکن بزرگ مدنیت می‌شود، تحریم می‌کند. از دیدگاه اندیشمندان برخی از کارکردهای دین انحصاری است و جایگزینی در علم، فلسفه و عرفان ندارد.

Personal and social function of religion from the perspective of Avicenna

The function of religion, is an effect and developments that religion plays in human society. Religion has two important functions in the individual domain.  First: Increase knowledge, Ibn Sina believes that only the prophets can come without training as a capacitor of facts. Second: soothing, Ibn sina belives that  correct ideas are the agent of health.The most important social function of religion in the territory of the state is making law. Avicenna knows that religion is necessary for operation, legislation and solidity of society. Another function of religion is the alliance of society also. Ibn sina sancts what led to weakening the base of society. From the perspective of thinkers, some of the functions of religion are proprietary and do not have any replacing choice in science, philosophy and mysticism.