قرآن و آموزه نامیرایی نَفْس

میرایی موجودات یکی از آموزه‌های مسلّم قرآنی است که در آیات متعددی دیده می‌شود. آیۀ «کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَهُ الْمَوْتِ» مستند نظریۀ قرآنی در تبیین مولفه‌های این آموزۀ اعتقادی است و شایستگی استناد و ارجاع در فرجام‌شناسی قرآنی را دارد. تبیین دقیق این نظریه، مستلزم پاسخ به پرسش‌هایی چون ماهیت مرگ چیست؟ گسترۀ مرگ کدام است؟ متعلق و فرایند مرگ چیست؟ بر پایۀ این آیه و آیات هم‌مضمون آن است. برایند بررسی تفاسیر فریقین نشان داد که قرائت واحدی از این آموزه میان مفسران وجود ندارد. دلیل این اختلاف قرائت، اثرگذاری پیش‌فرض‌های فلسفی، انسان‌شناختی، ادبی و روش آنان در تفسیر آیات است. نگارنده در پاسخ به پرسش‌های مذکور، رهیافت عدم‌انگاری در تبیین ماهیت مرگ، عدم شمول نفس بر خداوند و اختصاص آن به انسان در تحلیل گسترۀ مرگ، تعلق آن فقط به جسم و بدن انسانی و ساکت بودن قرآن دربارۀ فرایند مرگ را دیدگاه مقبولی دانسته است.

The Qur'an and the doctrine of the Non death of the soul

Attenuation being one of the definitive teachings of the Qur'an in many verses are addressed.Verse "breath of Alamut taste" of Quranic gharar component in explaining the doctrine of faith and merit citations and references at the end of the Quran. A detailed explanation of the doctrine requires a response to at least four the nature، scope، and the process of death، based on the verse and the statement it is homogeneous. Outcome study showed that the two sects interpretations of the doctrine of the commentators، there is no single reading.The reason for this difference in interpretation of the impact of the default of the philosophical، anthropological، and literary interpretation of Scripture comes their way.I mentioned in response to questions، knowing the nature of death and destruction approach sees fit.ALnafs In verse don't contains God' and man is just. It's just human body is death.Quran is silent about the death process.