دیدگاه شهید ثانی در باب چیستی ایمان (بر اساس کتاب حقائق‌ الایمان)

مولف کتاب حقائق‌الایمان معتقد است که ایمان، تصدیق منطقی یا یقین ثابت جازم نسبت به متعلقات ایمان است. البته این تصدیق زمانی به‌عنوان ایمان پذیرفته می‌شود که با انکار معارف ایمانی همراه نباشد. ایشان اختیار در ایمان را به اختیار در حدوث یا اختیار در بقای ایمان مربوط می‌داند. از نظر وی تعریف لغوی ایمان عبارت است از تصدیق منطقی که تعریف شرعی اخص از معنای لغوی آن است. در نقد و بررسی نظریۀ مذکور، به این نتیجه می‌رسیم که حقیقت ایمان، چه در معنای لغوی و چه در معنای شرعی آن عبارت از نوعی پذیرش و تسلیم غیرعلمی و مبتنی بر اطمینان یا یقین عرفی است. همچنین ایمان مقلد، ایمان پذیرفته‌شده است.

The ShahidSani` view about nature of faith(according to "HaghaeghAl`iman" book)

The respected author believes that true faith is actually a logical assertion of faith [within] or entrenched certainty towards the objects of faith. Naturally this logical assertion can only be considered as faith while it doesn’t accompany denial of the objects of faith. He believes that the freedom to choose faith is related to the freedom to choose when faith first comes about and whether it lasts. In his view the lexical definition of faith is the logical assertion that the religious definition of faith is more specific than its lexical definition. After analyzing and critiquing this theory we arrive at the conclusion that the reality of faith, whether it be its lexical definition or its religious definition, is a kind of nonscientific acceptance or submission that is predicated upon confidence or `urfi certainty. Also, the faith of one who follows others qualifies as faith.