|
|
تجرد نفس از نظر دکارت و ملاصدرا
|
|
|
|
|
نویسنده
|
حسینی شاهرودی مرتضی ,توکلی نجمه السادات
|
منبع
|
فلسفه دين - 1390 - دوره : 8 - شماره : 11 - صفحه:5 -30
|
چکیده
|
دکارت نفس را مجرد میداند؛ زیرا صفت ذاتی آن فکر است و فکر، غیر مادی است. تکیه دیگر او بر عدم توقف وجودی نفس بر جسم و جسمانیات است و اینکه هیچگونه امتدادی در آن راه ندارد. اما از نظر وی، نفس از اول مجرد بوده است. ملاصدرا نفس را جسمانیهالحدوث و روحانیه البقا میداند؛ زیرا نفس برای وجود در این عالم نیازمند استعداد مادی است و میتواند با حرکت جوهری خود تکامل یافته، مراتب تجرد را تا برترین مرتبه بپیماید و اینگونه، مشکل دوگانگی و ارتباط نفس و بدن را حل میکند. میان دیدگاهها این دو فیلسوف، چه اشتراکها و اختلافهایی وجود دارد؟ نظر هر یک در بیان نحوه تجرد نفس و ارتباط آن با بدن چگونه است؟ در مسایلی همچون اصل تجرد نفس، توجه به ادراک و شهود در دریافت حقیقت آن اشتراک و در اموری چون نحوه وجود نفس، چگونگی تجرد آن و تمایز یا یگانگی نفس و بدن اختلافهایی قابل بررسی میباشند.
|
کلیدواژه
|
فکر ,تجرد نفس ,حرکت جوهری ,جسمانیه الحدوث ,اتحاد نفس و بدن ,Soul ,Body ,Substantial motion ,Difference and Unity
|
آدرس
|
دانشگاه فردوسی مشهد, دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, دانشجوی دوره دکتری فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد, ایران
|
پست الکترونیکی
|
n.s.tavakoli@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|