>
Fa   |   Ar   |   En
   تجرد نفس از نظر دکارت و ملاصدرا  
   
نویسنده حسینی شاهرودی مرتضی ,توکلی نجمه السادات
منبع فلسفه دين - 1390 - دوره : 8 - شماره : 11 - صفحه:5 -30
چکیده    دکارت نفس را مجرد می‎داند؛ زیرا صفت ذاتی آن فکر است و فکر، غیر مادی است. تکیه دیگر او بر عدم توقف وجودی نفس بر جسم و جسمانیات است و اینکه هیچ‌گونه امتدادی در آن راه ندارد. اما از نظر وی، نفس از اول مجرد بوده است. ملاصدرا نفس را جسمانیهالحدوث و روحانیه البقا می‎داند؛ زیرا نفس برای وجود در این عالم نیازمند استعداد مادی است و می‌‌تواند با حرکت جوهری خود تکامل یافته، مراتب تجرد را تا برترین مرتبه بپیماید و این‌گونه، مشکل دوگانگی و ارتباط نفس و بدن را حل می‌کند. میان دیدگاه‌ها این دو فیلسوف، چه اشتراک‌ها و اختلاف‌هایی وجود دارد؟ نظر هر یک در بیان نحوه تجرد نفس و ارتباط آن با بدن چگونه است؟ در مسایلی همچون اصل تجرد نفس، توجه به ادراک و شهود در دریافت حقیقت آن اشتراک و در اموری چون نحوه وجود نفس، چگونگی تجرد آن و تمایز یا یگانگی نفس و بدن اختلاف‌هایی قابل بررسی می‌باشند.
کلیدواژه فکر ,تجرد نفس ,حرکت جوهری ,جسمانیه الحدوث ,اتحاد نفس و بدن ,Soul ,Body ,Substantial Motion ,Difference And Unity
آدرس دانشگاه فردوسی مشهد, دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, دانشجوی دوره دکتری فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد, ایران
پست الکترونیکی n.s.tavakoli@gmail.com
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved