بررسی تلقی آیت‌الله جوادی ‌آملی و آیت‌الله مصباح‌ یزدی از «علم دینی» و نقش آن در تبیین گستره‌ مرجعیت علمی قرآن

بحث مرجعیت علمی قرآن کریم نه‌ تنها یک اصل اساسی در حوزه تفکر اسلامی است، بلکه از سوی دانشمندان شیعه مورد تاکید بوده است. از این رو، قرآن به عنوان محور مشترک همه‌ مسلمانان، باید در علوم مختلف، اعم از اسلامی و انسانی، مدار و محور قرار بگیرد و شاخصه‌ اصلی حرکت اسلامی در جهان بر مبنای آن شکل بگیرد. در این مسیر، تلاش‌های زیادی صورت گرفته؛ اما ابعاد روش‌شناختی، مبانی نظری، و جهت‌گیری‌های کاربردی آن تاکنون مورد توجه جدی قرار نگرفته و در قلمرو تلاش آکادمیک دانشمندان اسلامی نبوده است. رویکرد مرجعیت علمی قرآن کریم از جایگاه معرفتی و وحیانی در علوم اسلامی، انسانی، و طبیعی به عنوان عرصههای گوناگون علوم سخن به میان می‌آورد. همچنین در هر یک از علوم قلمروهای مختلفی به عنوان سطوح آن علم وجود دارد که مرجعیت علمی قرآن کریم به دنبال بررسی تاثیر قرآن بر این سطوح دانشی است. تحقیق پیش رو با هدف واکاوی نظریات آیت‌الله جوادی‌آملی و آیت‌الله مصباح‌یزدی به گسترۀ مرجعیت علمی قرآن از حیث داشتن قابلیت‌ استناد می‌پردازد. این مقاله با روش توصیفی و مطالعۀ موردی به نظریات و دیدگاه دو مفسر فوق دربارۀ مرجعیت علمی قرآن خواهد پرداخت.

examining ayatollah javadi amoli’s and ayatollah mesbah yazdi’s perception of theology and its role in explaining the extent of scientific authority of the qur’an

the discussion of the scientific authority of the holy quran is not only a basic principle in the field of islamic thought, but it has been emphasized by shia scholars. therefore, the qur’an, as the common axis of all muslims, should be the center of different sciences, both islamic and human, and the main feature of the islamic movement in the world should be formed based on it. in this direction, many efforts have been made; however, its methodological dimensions, theoretical foundations and application directions have not been given serious attention so far, and it has not been adequately addressed in the realm of academic efforts of islamic scholars. the approach to the scientific authority of the holy qur’an speaks of the position of knowledge and revelation in islamic, human and natural sciences as different fields of sciences. additionally,, in each of the sciences, there are different realms as the levels of that science, and the scientific authority of the holy qur’an is to investigate the effect of the qur’an on this level of knowledge. the upcoming research aims to analyze the views of ayatollah javadi amoli and ayatollah misbah yazdi on the scope of scientific authority of the qur’an in terms of its ability to cite. this article will deal with the theories and views of the above two commentators regarding the scientific authority of the qur’an using a descriptive method and a case study.