بررسی تلقی رانر از وحی و تاثیر آن بر دیدگاه وی در باب تکثر دینی

سه نوع تلقی یا برداشت از وحی در مسیحیت وجود دارد. بر اساس وحیِ گزاره‌ای نجات بشریت تنها از مسیر عبارات روشن و معرفت‌بخش کتاب­مقدس به‌دست می‌آید، در وحیِ تجربی تاکید بر انکشاف الهی و ارتباط شخصی میان خدا و انسان  است و رویکرد سوم، وحی را حادثه‌ای تاریخی عنوان می‌کند. اندیشمندان مسیحی له یا علیه هر کدام از رویکردهای ذکر شده نظراتی بیان کرده‌اند. در این میان کارل رانر، از متالهان معاصر مسیحی، با طرح مفاهیمی مشابه این سه رویکرد، آنها را مراتبی از رستگاری و در طول هم در نظرداشته که از وحی تجربی و نجات عام همه انسان‌ها تا وحی گزاره‌ای و رستگاری منحصر به مسیحیت را شامل می‌شود. در نگاه رانر وحی استعلایی شرط پیشینِ ادراک هستی است که در پرتو تجلی فیض و اگزیستانس فراطبیعی در دسترس است، وحی مقوله‌ای عام انکشاف خدا در تاریخ و وحی مقوله­ای خاص در شخص مسیح میسر است. کوتاه سخن وحی از دیدگاه رانر هر سه ماهیت تجربی، تاریخی و گزاره‌ای را در مراتب مختلف دربردارد. تلقی رانر از وحی و رستگاری تاحدودی به اندیشمندانی همچون هانس کونگ، جان هیک، کارل بارت و شلایرماخ نزدیک است و تفاوت آنها در میزان پایبندی ­به آموزه‌های کلیسایی است. نظریه «مسیحیان گمنام» رانر با بهره از تلقی او درباره وحی رستگاری پیروان ادیان غیرمسیحی را ممکن دانسته و از این­رو بابی به شمول‌گرایی دینی می‌گشاید، اما به باور او دست یازیدن به نجات تام تنها در پذیرش آگاهانه مسیحیت میسر است

The Examination of Rahner’s Perception of Revelation and its Effect on His View to Religious Pluralism

There are three views to revelation in Christianity. According to propositional revelation, the salvation of humanity can be achieved only through the clear and enlightening words of the Bible. In the experimental revelation, the emphasis is on the divine unveiling and the personal relationship between God and human. The third approach introduces revelation as a historical incident. Christian thinkers have provided various opinions for or against these three approaches. One of these figures is Carl Rahner, a contemporary Christian theologian, who has offered concepts similar to these three approaches. In his conceptualization, he deems these three types of revelation as levels of salvations arranged vertically, moving from the experimental revelation/universal salvation of all humans through propositional revelation to the Christianityspecific salvation. From Rahner’s viewpoint, the transcendent revelation is the precondition for understanding the universe, which is accessible due to the infusion of grace and metaphysical existence. The universal categorical revelation can be achieved through God’s unveiling in history, while the specific categorical revelation can be attained through Jesus. All in all, from the viewpoint of Rahner, revelation entails all three experimental, historical, and propositional essences but at different levels. Rahner’s perception of revelation and salvation is to some extent close to those of thinkers such as Hans Küng, John Hick, Karl Barth, and Friedrich Schleiermacher, with different levels of adherence to the church teachings as the differentiating factor. Deriving from his perception of revelation, Rahner’s theory of “anonymous Christians” deems salvation possible for the nonChristians, and so allows for religious inclusivity. However, he believes that achieving absolute salvation is possible only through conscious adoption of Christianity.